Sjoerd in Zuid-Amerika

De laatste week op de universiteit

Zondag 27 november
Gisteravond ben ik dus uitgegaan met de vrijwilligers. We hebben eerst wat gegeten in een restaurant en daarna naar een bar en nachtclub gegaan. was echt superleuk en er was een nieuwe vrijwilliger dus die hebben we Cochabamba nightlife een beetje laten zien. Is een supercoole jongen van Engeland. Vandaag werd ik dus pas rond 12h30 wakker en heb niet echt veel gedaan. Ik wou mijn schoenen naar een schoenenmaker brengen omdat ze een beetje kapot zijn door het voetballen en er zit altijd een man op een hoekje hier ergens en hij is altijd druk bezig dus ik neem aan dat hij wel goed is. Hij zat er vandaag echter niet dus ik zal ze morgen dan maar brengen. Voor de rest niet veel gedaan omdat ik nogal moe was.


Maandag 28 november
Vandaag was niet zo een speciale dag. Gewoon naar de universiteit gegaan deze ochtend en de klas die ik op het eind van de dag altijd alleen moet geven ging niet door omdat er niemand bleef om de extra les te volgen dus was ik wat eerder thuis. Dus wat presentaties nagekeken en daar ben ik nu klaar mee. Daarna ging ik naar de schoenenmaker maar hij was er weer niet dus ben dan maar naar een internetcafe gegaan. voor de rest van de dag niet veel gedaan.


Woensdag 30 november
Gister was een hele drukke dag. In de ochtend gewoon naar de universiteit gegaan en in de middag moest ik om 14h15 weer terug zijn omdat ik een les moest geven. Dus ik was om 13h terug thuis snel wat gegeten en toen weer terug naar de universiteit gegaan. Eergister had ik wat expressions in het engels opgezocht omdat ik die dan voor deze les ging gebruiken. Dus die les heb ik ze die uitgelegd en er een spelletje mee gedaan. Ik was rond 16h weer thuis en ben toen begonnen met de presentaties na te kijken want die moest ik vandaag allemaal inleveren. Dat duurde redelijk lang omdat ik helemaal gefrustreerd werd van hun slechte Engels. Daarna moest ik een kleine biografie over Celine Dion schrijven omdat die als voorbeeld ging gebruikt worden voor hoe mijn leerlingen een biografie moeten schrijven. Dus dat gedaan en toen was het bijna 19h. Om 19h30 had ik met de vrijwilligers afgesproken om wat te eten. Dus ben ik daarnaar toe gelopen en onderweg bijna aangevallen door honden. Er lopen hier overal straathonden rond en normaalgezien doen ze niks maar dit keer waren ze met zijn 3en en ze liepen gewoon maar opeens begonnen ze als gekken naar mij te blaffen. Ik schrok keihard en ik weet dat als je stil blijft staan ze uiteindelijk wel weggaan. Zo was het dit keer niet en ze bleven gewoon blaffen, maar gelukkig kwam er een oud vrouwtje voorbij lopen en die begon stenen naar ze te gooien dus gingen ze weg. Superaardig van die vrouw dus. Daarna wat gegeten in een restaurant met 3 andere vrijwilligers en misschien ga ik dit weekend naar de Salar de Uyuni. De supergrote zoutvlakte. Het was erg gezellig en was daarom ook pas om 2h terug thuis. Deze ochtend was ik dan ook redelijk moe maar het ging en het was gewoon zoals altijd op de universiteit. Nu is het 14h30 en ga de rest van de dag gewoon een beetje relaxen. Oh ja, gister ben ik ook nog naar die schoenenmaker gegaan en hij heeft ze diezelfde dag nog gemaakt, maar het was niet al te goed... hij heeft ze redelijk verpest eigenlijk, maar het was maar 6Bs. en zoals de andere vrijwilligers zeiden nu heb ik tenminste schoenen die niemand anders heeft, dus het valt wel mee.


Donderdag 1 december
Vandaag was mijn laatste dag op de universiteit om les te geven en het was echt fantastisch! De eerste les begon gewoon normaal, met Pichucha die zoals gewoonlijk te laat was (achteraf heeft ze me verteld dat ze altijd expres te laat kwam zodat ik een beetje met de klas kon bezig zijn en ze beter leren kennen). Maar rond het eind van de eerste les kwamen 2 leerlingen opeens aan met allemaal eten en drinken. Dus Saltenas gegeten, die overheerlijk waren, een soort van appelflappen maar dan met kip en vruchten erin. Wel een beetje pikant. De eerste klas had een grote kaart voor mij gekocht en daar hebben ze allemaal hun naam opgeschreven. In de kaart staat een tekst: ‘Con los amigos apreciaras que hay cosas lindas que enriquen nuestra existencia y que dan al corazon el esfuerzo para ser cada vez mejor.' Gebruik google translate maar om het te vertalen. Op het einde kwam er ook nog een meisje naar me toe die een armbandje aan me heeft gegeven en van nog 2 andere meisjes heb ik ook nog een klein kaartje gekregen met een tekst erin. Superlief en aardig dus. Van iedereen afscheid genomen, en vaak op de foto met ze moeten gaan. Ook nog van een meisje een muts gekregen, zo eentje die je oren bedekken met lama's erop, supermooi dus. De tweede les begon ook gewoon normaal omdat een groep een presentatie moest doen, Pichucha zei dat deze klas niks voor me hadden voorbereid omdat ze dat niet wouden. Ze loog echter want aan het einde van de les kwamen ze weer binnen met drankjes en eten. Als groep heb ik geen kado van hun gekregen maar individueel heb ik wel het nieuwe testament in het spaans gekregen, dus als ik tijd heb zal ik die misschien lezen en kom ik misschien als christen terug. Ook nog een armbandje van een meisje gekregen en een fotokader met tekst erop, dus weer superleuk van hun. Ook weer foto's en afscheid genomen en de derde klas met Monica, die ik ietsje minder leuk vond, hadden de hele les aan me toegewijdt als een afscheid en laatste les. Ze hadden als huiswerk gekregen om een klein kaartje te maken voor mij om mij te bedanken en te zeggen wat ze van mij vonden. Allemaal superaardige dingen wat ze erin hebben geschreven. Een iemand had zelfs zoveel aan haar kaartje gewerkt dat het als je hem opendoet er een hert uitkomt. Hier is een voorbeeld van wat ze mij hebben geschreven : ‘Hello Sjoerd, I only say that you never forget us ok. I wish that you have a good and beatiful travel. I say to you that you careful a lot and smile for ever ok. I hope to see you again soon. Bye bye my friend, Good Luck! And thank you for be patient with us.' Hieraan kun je ook gelijk het niveau van engels zien. Ze zijn allemaal een beetje in deze aard, maar ik vind ze echt fantastisch. Van die derde klas heb ik ook nog een t-shirt en een supermooie mok van Bolivia gekregen. Met die klas gegeten een beetje gedanst en weer veel op de foto moeten gaan. Het was toen ongeveer 13h en om 14h15 moest ik terug zijn voor de iets gevorderde klas. Dus het was niet de moeite om naar huis gegaan en honger had ik ook niet want in elke les werd ik belaagd met allemaal eten dat ze mij aanboden. Dus dan maar in het parkje buiten de universiteit gezeten, alle brieven gelezen en even naar het internetcafe gegaan. Toen die les gedaan en daar moest een meisje gewoon iets presenteren dus moest ik niet veel doen. Met deze klas heb ik in totaal maar zo'n 3 lessen gedaan dus verwachtte ik ook niks van hun. Maar op het einde van de les kreeg ik weer een armbandje en een kaartje van een meisje. Dus ik zit hier nu met allemaal nieuwe armbandjes, maar dat vind ik niet erg. Toen was het 16h dus ben ik naar huis gegaan, wat gegeten en nu is het 17h30. Normaalgezien zou ik morgen met een paar leerlingen naar Taratata gaan ofzo maar ik kreeg een sms van de vrijwilligers dat als we naar Salal de Uyuni willen gaan 's ochtends al moeten vertrekken omdat het redelijk ver reizen is. Dus dat met de leerlingen heb ik moeten afzeggen wat ik redelijk jammer vind..

Er net achtergekomen dat de trip naar de Salar niet doorgaat omdat het zondag Pedestrian Day is, vergelijkbaar met onze autoloze zondag, maar hier is het ietsje extremer. Er mag geen alcohol verkocht worden er rijdt geen openbaar vervoer en politie is blijkbaar overal. Dus dat kwam niet echt goed uit aangezien wij zondag terug wouden komen. Dus dat komt eigenlijk wel goed uit want nu kan ik met mijn leerlingen gaan waar ze me naartoe willen brengen.

Reacties

Reacties

mam

man, man, man, zo populair, geweldig en allemaal je eigen verdienste, je moet nog wel een extra ruimte creeren in je rugzak om al de cadeautje mee te nemen en je hebt nu unieke schoenen, leuk om te lezen dat je dat accepteert, zou je hier thuis waarschijnlijk niet mee rond willen lopen?
Groet en kus van mij en kun je je voorstellen hoe ik me voel om zo een populair iemand te moeten missen?
Maar pappa doet zijn best en wie weet komen we (met schoenen in maat 47)!!!!!!!!!!!

ingrid

Hee Sjoerd, wat ben je een geliefde man he!! dat moet je ego toch strelen!! en logisch hoor dat je zo populair bent!! Sjoerd , er worden heeeel veel foto's van je gemaakt en wij zouden ook graag wat fotos zien, ik weet ondertussen wel hoe je kamer eruit ziet...kun je dat regelen...o,ja Yvonne vroeg het zich ook al af maar hoe zit dat met het gezin waar je bent zijn die een beetje tof of zie je ze eigenlijk niet???x us

wilfred

Hallo Sjoerd,

Leuk om je verhalen te lezen. Volgens mij houd je de Nederlandse/Belgische eer aardig hoog.. Wat Ingrid schrijft, een paar foto's zou niet verkeerd zijn, kunnen we ons ook een beetje een beeld schetsen.

Fijn weekend!

Yvonne Sijbenga

Hoi meneer popi jopi,

Ik noem je in het vervolg maar zo, want je bent daar wel super verwend hoor door al die (over het algemeen wel) meisjes denk ik! Wel een leuke herinnering natuurlijk. Ik hoop dat er niet allemaal meisjes met liefdesverdriet rond lopen nu. Het spaanse gedeelte zal ik wel even aan Lonneke vragen, ik denk dat zij het wel voor me kan vertalen. Wat ga je nu precies doen bij de voetbal? Ga je ze dingen leren of is het gewoon voor de fun!
En inderdaad wat foto's zou wel leuk zijn, kunnen wij ook zien hoe mooi het daar is!

Veel plezier bij de voetbal, groetjes Yvonne

Opa en Oma

Bedankt voor je verhalen over de universiteit
We wachten op de voetbal verhalen.
Wat een feestelijk afscheid heb je van je studenten gehad.Hartstikke tof,dit zijn mooie souvenirs en herinneringen.Op naar het voetballen en laat ze daar ook maar een poepie ruiken.Veel succes.Opa en Oma .

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!