De Salar en de laatste dagen.. Chau Amigos!

Zondag 11 maart

Gister moest ik klaar zijn om 8h30 om met de jeep te vertrekken. Het was echter weer Bolivian time dus pas rond 9h zaten we in de jeep. Ik zit samen met Lanny, een australische, Maya, een Franse en Daniel een Engelse. We moesten onderweg wat coca bladeren kopen en Lanny en Daniel moesten een bril kopen. Toen ze eindelijk terug kwamen werden mijn verdenkingen bestevigd dat Daniel een homo is, doordat hij dit zei: ‘How can you expect a gay guy to find sunglasses in five minutes.'. Maar hij is heel erg aardig en echt supergrappig. Daarna zijn we vertrokken en reden rond het gebied waar ik gister de bergen heb beklommen. Daarna ergens gelunched tussen allemaal lama's in de open velden. Toen naar een klein dorpje gereden en daar de avond gespendeerd. We hadden wat wijn en bier en vandaag moesten we opstaan om 5h en doordat we redelijk veel hadden gedronken hadden we nogal een kater. Echter op pad kon ik in de jeep een beetje slapen en hebben onderweg wat Inca ruines gezien en prachtige meren met flamengo's. Daarna zijn we vertrokken naar de hot springs. Het was nog geen 10graden buiten dus in het heerlijke warme water van wel 40graden was dat overheerlijk. Toen wat gelunched en vertrokken naar onze overnachting. Onderweg door de sneeuw gereden wat fantastisch was en voor Lanny, de Australiaanse, de eerste keer dat ze sneeuw zag. Toen weer wat biertjes gedronken en het is nu 21h30 en gaan straks slapen omdat we morgen weer om 6h30 opstaan

Donderdag 15 maart

Maandag hebben we vele meren bekeken van allemaal verschillende kleuren. Van rode, helderblauwe tot groene en zelfs zwarte. Veel in de jeep gezeten en door de hoogte( bijna 5000m) is het rondreizen redelijk vermoeiend maar met de goede oude coca bladeren is dat geen probleem. We hebben die dag ook een steen gezien in de vorm van een boom wat heel speciaal was en door de sneeuw gereden, wat heel erg raar was want dat had ik al een tijdje niet meer gezien. Die avond kwamen we in Uyuni aan en daar in een hostal overnacht. We kwamen daar rond 17h aan en ik moest wat geld halen en dan zijn we ook maar met iedereen even naar het internet cafe gegaan. Om 19h30 zou het avondmaal klaar zijn dus Rick, een Nederlander, en Maya, de Franse, zijn rond 19h terug naar de hostal beginnen te lopen en Daniel, de Engelse homo, moest nog even op het internet blijven om wat financien te regelen. Hij zei dat hij er niet voor avondeten ging zijn en dat we iets aparts moesten bij houden. Wij hadden dus allemaal gegeten en rond 22h was Daniel nog steeds niet terug. We waren redelijk ongerust want zelfs toen wij terug naar de hostal liepen konden we het niet gelijk vinden. Wat het nog erger maakt was dat Daniel geen woord Spaans spreekt en hij had geen geld en als je hem ziet is het overduidelijk dat hij homo is dus hij was het perfecte slachtoffer om beroofd te worden. Rick, Maya en ik besloten dan ook maar rond 22h met de gids in de auto door de stad te rijden om hem te vinden. Na ongeveer een half uur zoeken, naar bijna elke pub gegaan en internet cafe, vonden we hem eindelijk in de straat vragend naar directies. We waren zo blij om hem te zien want hij was in de volledig verkeerde richting uitgelopen en had de hostal nooit kunnen vinden. Dat was dus een redelijk avontuur met een happy ending. De volgende ochtend, dinsdag, zouden we eindelijk naar de Salar de Uyuni gaan, de zoutvlaktes. Om 5h30 opgestaan, gelijk de jeep in gesprongen en het is inderdaad prachtig. Het had de avond ervoor flink geregend dus de reflecties van alles was wonderbaarlijk mooi. Een beetje daar doorgereden en de toeristische foto's genomen en toen rond 7h ontbeten in het hotel de sal, het zouthotel. En het is echt allemaal van zout, de tafel je stoel, de muren dus dat was wel grappig en tijdens het ontbijt als je zout wou kon je gewoon wat van de grond of muur halen. Na het ontbijt nog wat dieper de Salar in gereden en nog meer toeristische foto's gemaakt. Hier was het water wat minder diep dus konden we er gewoon in lopen wat een heel speciaal effect gaf want als je naar beneden keek zag je wolken en als je naar boven keek ook. Dus dat was werkelijk prachtig en heel erg speciaal. Rond 12h terug in Uyuni en ik zou normaalgezien een bus nemen direct naar Cochabamba maar die ging pas vrijdag dus ben maar met de anderen naar Potosi gegaan hopend om vanaf daar een bus te kunnen nemen. Rond 16h waren we in Potosi en zijn Daniel, Rick en Maya vertrokken om een hostel te vinden en ik heb in de busterminal een ticket naar Cochabamba gekocht. De bus ging pas om 20h45, dus ben naar de hostal gegaan waar de anderen waren, met hun wat gegeten en rond 21h vertrokken met de bus. Heb de busrit lekker geslapen en normaal gezien rond 7h moesten we in Cochabamba aankomen. Maar ze zijn hier aan het protesteren om de wegen breder te maken en een extra rijvak te maken omdat er teveel ongelukken zijn. Dus rond 6h waren we ongeveer 50km buiten Cochabamba met een roadblock voor ons. Ik dacht die gaan wel weg en over een uurtje ofzo laten ze ons wel passeren. Dat was niet het geval en rond 8h vroeg de persoon naast mij of ik ook naar Cochabamba ging en ik zei ja en hij zei dat hij ging lopen en proberen een taxi te nemen. Dus we zijn dan maar beginnen te lopen. De man was echt heel erg aardig, ik schat dat hij in de veertig is en hij was met zijn ouders aan het reizen. Zijn vader was 83(!!) en zijn moeder moet ook rond die leeftijd zijn geweest. Dat maakte hun allemaal niks uit en ze waren zelfverzekerd om het hele stuk naar Cochabamba te lopen. Onderweg hadden we geluk en konden in de achterbak van een truck springen. Ik dacht dat we nu helemaal naar Cochabamba gingen gaan en dus over een uurtje gingen aankomen. Maar nee, ze zijn hier ietsje slimmer met de roadblocks en doen er eentje ongeveer elke 10km. Dus na 10km in de truck kon die niet verder en moesten dus weer gaan lopen. Ik was zo onder de indruk van die oude man dat hij het hele stuk wou lopen dat ik mijn zware rugzak vergat en hun hielp met hun spullen te dragen. We hebben ongeveer wel 3 of 4 taxies of in de achterbak van een truck of één of andere auto genomen en volgens mij wel 15km gelopen. Dus in plaats van om 7h aan te komen, kwam ik pas om 17h aan in Cochabamba. Ik was superblij dat ik er was en heb lekker wat gegeten. De familie was in La Paz maa rde huishoudster en haar dochter waren er en er is nog een vrijwilliger hier dus daar heb ik een beetje mee gesproken, even naar het internet gegaan en de lerares van de universiteit gebeld om te vragen of ik vandaag langs kon komen. Dat was geen enkel probleem. Daarna ben ik met de vrijwilligers ergens gaan eten en er was geen enkele vrijwilliger meer die ik kende op één na, maar die is een beetje raar. Dus ben met hun uitgegaan naar Lapsus, het was te lang geleden dat ik daar was geweest dus dat was weer heel erg leuk. Rond 3h ongeveer thuis gekomen en omdat ik geen sleutel had en normaalgezien zou Julia, de andere vrijwilliger in dit huis, de deur open doen als ik haar belde. Ze werd echter niet wakker dus heb over de muur moeten klimmen, wat redelijk moeilijk was maar uiteindelijk wel gelukt. Deze ochtend was ik rond 9h weer op de universiteit en het was weer superleuk, Pichucha, de lerares, weer gezien en vele andere studenten. In haar eerste twee lessen moest ik gewoon een beetje helpen en toen de derde les met Monica moest ik helemaal zelf doen. Ik had natuurlijk niks voorbereid en Monica zei gewoon, vertel over jezelf en over je reis en wat je allemaal hebt gedaan en daarna zullen we vragen stellen. Dus ik heb mijn verhaal gedaan en de klas was heel erg geintresseerd en toen realiseerde ik me pas echt wat een fantastische reis ik heb gemaakt. Monica zei ook toen ze me weer zag dat ik meer volwassen was geworden en ben veranderd in een goede manier. Dus die les van anderhalf uur heb ik gewoon gesproken over mijn reis en mezelf en al hun vragen beantwoord die ze hadden. Ze waren zelfs zo geintresseerd dat na de les ze nog met vragen kwamen. Echt fantastisch om weer op de universiteit geweest te zijn! Daarna thuis wat gelunched en ik was redelijk moe dus even een sieste gedaan en rond 16h werd ik wakker en ik wou naar de voetbalclub gaan om ook hun weer te zien. Dus daarnaartoe gegaan, maar het is donderdag en vergat dat die dag er geen trainingen zijn. Maar heb de trainers wel gezien en morgennamiddag kan ik even komen dus dat ga ik zeker doen. Morgenochtend ga ik trouwens ook weer terug naar de universiteit. Daarna met een vriendin hier afgeSprokEn en wat gegeten en dat was heel er leuK. Nu iS het 23h45 en ga slapen want morgen moet ik weer op de universiteit zijn en mijn bus boeken en hopelijk gaan daar geen problemen mee zijn met de roadblocks. Zaterdagochtend wil ik dan vertrekken naar La Paz, om vanaf daar een bus te nemen naar Lima. Mijn vlucht is om 23h30 de 19e dus als ik de 17e vertrek heb ik twee dagen om daar te komen dus dat moet wel lukken.

Vrijdag 16 maart

Deze ochtend naar de universiteit gegaan en het was echt heel leuk om weer te helpen met les te geven en ook Pichucha zei dat ik veranderd was in een positievere manier en meer volwassen was. De eerste twee klassen waren dus heel leuk met haar en toen met Monica moest ik de eerste 10minuten van haar les overnemen, ze zei me een beetje wat ik moest doen maar veel instructies had ik niet. Het ging me echter heel goed af en heb zowat de anderhalf uur alleen gedaan met Monica die soms langskwam om wat te helpen. Dus dat ging veel beter dan voordien. Daarna van de universiteit naar huis gelopen omdat de bussen van route zijn veranderd en het is maar een 40minuten lopen ofzo. Toen ik thuis aankwam was er echter niemand thuis en ik heb geen sleutel dus heb maar besloten om naar een internetcafe te gaan en mijn vliegtickets afgeprint. Daarna naar de busterminal gegaan en mijn bus voor vanavond om 22h30 naar La Paz geboekt. De wegblokades moeten geen problemen meer veroorzaken en vanaf daar kan ik een bus naar Lima nemen om mijn vlucht terug naar huis te nemen. Daarna weer terug naar huis gegaan en ze waren er weer dus wat gelunched en toen naar de boekenwinkel gegaan en daar heb ik mijn Lonely Planet en nog een ander boek ingeruild voor een nieuw boek. Nu heb ik dus twee boeken en 5 verschillende magazines dus ik moet de tijd wel kunnen doden. Dan naar de voetbal gegaan en daar weer lessen met de leraren gegeven wat weer heel leuk was. Naar huis gegaan, een lekkere douche genomen en het is nu 19h45 en ben klaar met inpakken dus ik kan aan mijn helse rit beginnen. Maar ik ben goed voorbereid met veel te lezen en alles is opgeladen dus kan wat op mijn gsm, iPod en netbook spelen.

Donderdag 22 maart

Het is nu 10h en ben net lekker ontwaakt in mijn eigen bed, eigen huis en kan straks weer lekkere melk drinken met een broodje hagelslag, kan er al niet op wachten! Maar de reis terug was niet zo erg, vrijdagavond heb ik de bus om 22h30 naar La Paz genomen. Mijn host-ouders hebben me persoonlijk afgezet, wat heel aardig was. Toen rond 6h was ik in La Paz en pas om 8h gingen alle hokjes open om tickets te kopen dus ben naar een café gegaan die ik nog kende die 24h open is en wi-fi heeft. Dus daar tot 8h gezeten en dan weer een taxi terug naar de busterminal genomen. Daar kon ik gelijk een bus direct naar Lima nemen, voor de eerste keer full-cama genomen omdat de reis 30uur ging zijn. Eerst met een klein busje naar de grens gereden, die deze keer zonder problemen overgestoken en rond 13h zat ik in mijn bus naar Lima. Alleen Spaansgesynchroniseerde films op de tv dus heb mijn eerste boek uitgelezen en de rest heerlijk geslaapt (mede door 2 valiums). Toen was ik al rond 14h in Lima de 18e, dus heb die dag een beetje door de stad gelopen, wat gegeten, souvenirs gekocht en vroeg gaan slapen in een lekker bed. De 19e ben ik dan naar het strand gegaan, even gezwommen, de rest van de stad bekeken en ondanks dat iedereen zei dat Lima niet veel was vond ik het een hele mooie stad. Om 20h30 de taxi naar het vliegtuig genomen en om 23h30 zat ik zonder problemen op mijn vlucht naar Toronto. Heerlijk geslapen (alweer bedankt valium) en rond 9h was ik in Toronto. Pas om 18h ging de vlucht via Montreal naar Brussel dus heb Toronto maar een beetje bekeken. Hele dure stad en had niet genoeg geld om de CN Tower in te gaan, maar de kassier was heel aardig en ik miste 50cent ofzo dus liet ze me gewoon binnen. Daarna een beetje door de stad gelopen en rond 15h was ik weer terug op het vliegveld. De vlucht naar Montreal en Brussel tesamen waren nog geen 10h dus superkort vergeleken met al mijn lange busritten. Gisterochtend om 9h in Brussel aangekomen en hartelijk verwelkomd door Mama, Papa en Lex. Fantastisch om hun weer te zien! Ik heb hun nog vele anekdotes te vertellen en iedereen die mijn blog heeft gelezen dankjewel om mij te hebben gevolgd en deze blog was zoveel voor jullie als voor mij want nu kan ik deze reis nooit meer vergeten. Als er twee dingen zijn die ik heb geleerd, zijn dat dat Coca-Cola de koning van reclame is, ze hebben advertenties op de meest afgelegen plekken en ik weet nu hoe ik een volledige appel moet opeten! Ik denk dat 5 maanden door Zuid-Amerika mij toch wel iets hebben bijgeleerd.

Paraguay, Salta en eindelijk weer terug in BOLIVIA!! :D

Zaterdag 3 maart

Gisteravond waren er geen bussen meer naar Salta, dus heb maar besloten om naar Asuncion te gaan. Om 9h50 ging de bus naar Ciudad del Este en dat was ongeveer een uur in de bus. Daar aangekomen was ik volgens mijn paspoort wel uit Argentinie maar nog niet in Paraguay dus ben eerst naar de Duane gegaan om mijn stamp als entree in Paraguay te krijgen. Hierbij kreeg ik geen visa-papier maar dat was volgens hun en de informatie desk niet nodig, dus hopelijk krijg ik daar geen problemen mee als ik Paraguay uit ga. Paraguay is na Bolivia het armste land in Zuid-Amerika, en dat viel te zien. Het deed me aan Bolivia denken en op één of andere manier hoeveel ik me niet echt op mijn gemak voelde, vond ik het toch wel weer leuk om in een want minder economisch land te zijn. De bus naar Asuncion was nog ongeveer 6uur, dat mede kwam door alle stops die we deden om mensen af te zetten en mensen op te pikken. De taxi naar de busterminal in Ciudad del Este was even duur als de bus naar Asuncion, dus ik zal wel door de taxi afgezet geweest gezijn, maar dat kon me niet echt schelen. In de Lonely Planet stond dat er niet veel hostels waren en dat de meeste rond de bus terminal in Asuncion waren dus heb er hier één gevonden en maar voor één nacht geboekt. Even een douche genomen en toen op pad gegaan om een bankautomaat te vinden om wat geld af te halen. Dat gedaan en daarbuiten was een klein standje waar een man hamburgers maakte dus daar maar een overheerlijke hamburger gegeten en gevraagd naar een internet cafe. Daarnaartoe gegaan en ongeveer anderhalf uur gezeten en het is nu bijna 22h en zit weer terug in mijn kamer in de hostel, helemaal alleen met een biertje en morgen zal ik Asuncion wel bekijken. Ik heb een queensize bed zonder lakens dus ik zal wel in mijn slaapzak slapen en voor de rest is er hier niet echt veel te doen dus misschien neem ik morgen een bus al naar Salta of eentje naar Bolivia als dat kan.

Zondag 4 maart

Vandaag heb ik niet veel gedaan. Pas rond 11h opgestaan omdat ik wist dat er niet veel te doen was dus maar lekker uitgeslapen en wat slaap in gehaald. Ergens wat ontbeten, twee empanada's en een cola en daarna naar de busterminal gegaan. Daar na lang zoeken een busrit naar Salta gevonden. Morgen dus om 9h in de bus en dan eerst anderhalf uur naar een stadje op de grens en dan om 13h10 naar Salta waar ik dinsdagochtend pas aankom. Een hele lange rit weer dus. Maar ja ik heb dan nog maar een nacht in dit hostel geboekt en het was rond de middag en bloed, bloedheet. Dit was niet het goede moment om de stad in te gaan want ik zou me doodzweten. Dus ik heb in mijn kamer mijn boek gelezen en een beetje op mijn laptop gezeten. Rond 15h dacht ik dat het wel weer wat beter zou zijn. Het was nog steeds superwarm maar had geen zin om terug naar de hostel te gaan dus heb maar een bus naar het centrum genomen. In de Lonely Planet stond dat er op een zondag in Asunción niet veel te doen is, en ja, ze hadden gelijk. De stad was dood, er was niemand op straat dus ben maar een beetje door de parkjes gelopen en me in eentje neergezet om Shantaram te lezen. Daarna weer een beetje rondgelopen maar het was allemaal een beetje doelloos en het was nog steeds superwarm dus het was eerder schaduw zoeken dan echt een beetje kunnen rondkijken in de stad. Dus heb maar weer een bus teruggenomen en ik had nog niet gegeten sinds ontbijt en had niet veel geld meer. 17.500 Guaranees ofzo, wat niet veel is. De hostel voor een nacht is 50.000 Guaranies voor de vergelijking. Gisteravond had ik een heerlijke hamburger voor 10.000G. gegeten en die was zo overheerlijk dat ik er voor vandaag weer eentje ging kopen. Dus nog 7.500G. over en dan nog minus de busritten van ieder 2.300G. had ik nog 2.900G. over. Daar heb ik dan wat water, een appel en een yoghurt voor morgenochtend mee gekocht. De hamburgertent was open dus daar een overheerlijke hamburger met ei, kaas, sla, mais, vele sauzen en een heerlijke burger mee gekocht en nu heb ik nog 300G. over. Dat is werkelijk niks, maar heb ook niks meer nodig dus dat komt goed uit. Al mijn geld gespendeerd en heb misschien nog een beetje honger maar om geld af te halen moet je teveel transactie betalen en zoveel heb ik niet meer nodig want morgen ga ik weer naar Argentinie. Mijn verblijf in Paraguay is niet echt lang geweest (2dagen precies), maar het doet me heel erg aan Bolivia denken en laat me er alleen maar meer naar terug willen keren. Dus na Salta, Bolivia here I come! Het is nu 19h30 en er is werkelijk niks te doen dus ik zal de avond spenderen met op mijn laptopje zitten en mijn boek lezen. Woohoo!

Woensdag 7 maart

Maandag was een dag op de bus met veel wachten. Om 9h de bus naar Clorinda genomen, dat was ongeveer 2uur en normaalgezien moest ik om 13h10 van Clorinda de bus naar Salta nemen maar door één of andere reden ging die bus niet meer dus moest ik eerst naar Formosa om vanaf daar de bus naar Salta te nemen. Om 12h ging de bus naar Formosa en die was weer 2uur ongeveer. Op die busterminal aangekomen en de bus naar Salta ging pas om 16h45. Dus zoals ik al de hele dag had gedaan, maar weer wat gelezen en een beetje muziek beluisterd. De bus van Formosa naar Salta ging niet direct naar Salta en had eerst een tussenstop in Resistencia, dus dat maakte de busrit die normaalgezien niet langer dan 10uur moest zijn, nog veel langer. Ik kwam om 6h30 pas aan in Salta. Gelukkig had ik redelijk goed op de bus kunnen slapen en ging de tijd snel voorbij. Dus gister rond 7h in een hostel aangekomen en daar maar wat meer geslapen. Rond 10h weer wakker geworden, ontbeten en een beetje door de stad rondgelopen. Er is hier een bergje waarvan je een mooi uitzicht over de stad hebt, dus die heb ik met een lift beklommen. Vanaf daar wat gelunched en van het uitzicht genoten. Dit was best wel mooi en je kon goed zien hoe groot de stad is enzo. Daarna terug naar beneden gelopen en even terug naar de hostel gegaan. Ik wou de voetbalwedstrijd bekijken dus ben naar een café gegaan en daar niet de wedstrijd Arsenal vs. AC Milaan gekeken maar een andere, maar dat maakte niet uit. Er was wi-fi in dat café en had mijn laptop bij dus gewoon een beetje gechilled. Gisteravond dan met 2 Duitsers, een Nederlander, een Israelier en een Canadees ergens wat gegeten en gewoon gechilled. Was echt leuk, maar omdat het heel hard aan het regenen was konden we niet echt uitgaan en zijn gewoon weer terug naar de hostal gegaan. rond 1h gaan slapen en nu is het 11h30 en ga vandaag een beetje rondkijken voor tours naar de Salar de Uyuni en misschien nog wat in de namiddag doen in Salta. Ik weet dat de 2 Amerikaanse meisjes ook in Salta zijn maar heb ze nog niet kunnen bereiken, maar misschien kom ik hun ook nog tegen wat heel leuk zou zijn.

Donderdag 8 maart

Gister heb ik niet veel gedaan, een busticket naar Villazon geboekt. Dat is in net in Bolivia over de grens met Argentinie. Ik hoop dat ik vanuit hier een tour kan boeken naar de Salar de Uyuni, maar dat moet wel lukken volgens mij. Gister nog gewoon ergens in een cafe met wi-fi op mijn laptop gezeten en mijn boek gelezen. 's Avonds nog wat gedronken met 2 Nederlanders en een Fransman, maar had niet veel Pesos meer en wou geen geld afhalen voor één avond dus ben vroeg naar bed gegaan en deze ochtend om 6h opgestaan om om 7h15 de bus te nemen. De Fransman moest de bus om 7h nemen naar Chili dus hebben we samen een taxi genomen naar de busterminal. Het is nu 13h15 en normaalgezien kom ik over anderhalf uur aan in La Quiaca waar ik de grens kan oversteken naar Villazon, Bolivia. Ik zit nu in de bus en het landschap is weer supermooi rond mij, bergen met de gekste kleuren, koeien die overal rondlopen, dus dat houdt me wel bezig tot het einde van de busrit. Ik denk als ik terug in Belgie ben dat ik de bergen het meest ga missen, het is gewoon zo mooi om naar ze te kijken.
Uiteindelijk rond 14h bij de grens aangekomen en daar eerst Argentinie uitgegaan en dan Bolivia weer in. Duurde ongeveer een uurtje en ondertussen met een Franse man en vrouw wat gesproken en zij gingen direct door naar Tupiza en dat leek me wel een goed idee want Villazon was nogal klein en om vanaf daar een tour te boeken naar de Salar leek me niet al te slim. Dus samen met hun een bus voor maar 1,5euro(het is weer goed om in Bolivia te zijn!) geboekt naar Tupiza. Het was maar anderhalf uur en daarin heb ik Shantaram uitgelezen en genoten van het prachtige uitzicht. De bergen waren hier nog mooier. Het deed me een beetje aan Monument Valley denken, maar dan natuurlijk wat minder indrukwekkend. In Tupiza een hostel gezocht en ik wou het liefst al gelijk morgen op een tour gaan door de Salar maar geen enkele agency heeft meer plaats dus heb ik maar voor zaterdag geboekt, en ga ik morgen een halve dag tour doen door Tupiza, want het is hier echt heel erg mooi met de bergen. Het is nu 19h30 en ga op restaurant wat het is hier toch zo goedkoop en heb de laatste dagen niet veel gegeten dus daar heb ik zin in.

Vrijdag 9 maart

Vandaag was een onverwacht hoogtepunt van mijn reis. Gisteravond had ik wat mensen van Cochabamba wat sms'jes gestuurd om te vragen of ze er nog waren enzo en ook omdat mijn gsm weer werkt. Stefano antwoorde dat hij momenteel aan het rondreizen was en niet in Cochabamba is. Ik vroeg hem waar hij was en deze ochtend toen ik wakker werd had ik een antwoord van hem. Hij was ook in Tupiza! We hebben dus afgesproken en om 10h30 wou hij de valleien gaan bekijken en een beetje door de bergen hier gaan lopen. Eerst een map van de bergen hier gehaald die ons 40Bs. heeft gekost, maar ja, achteraf bleek het niet echt nodig maar het heeft ons in het begin wel geholpen. Dus eerst naar een mooie passage gelopen een uurtje uit Tupiza, dit was heel erg mooi met de rode bergen en cactussen overal. De bergen zagen er allemaal uit alsof je ze zo van elkaar kon afbrokkelen wat een heel speciaal effect gaf. Daarna zijn we weer terug naar Tupiza gelopen om wat te gaan eten. Ergens het Menu del Dia genomen en voor nog geen 2euro een 2-gangen maal gehad met een fles Cola. Volgens de Lonely Planet van Stefano was er ten westen van Tupiza een mooie vallei dus daar zijn we naartoe gelopen. We kwamen daar aan en moesten eerst over een dam om verder door de vallei te kunnen lopen. Dit was geen enkel probleem, maar ietsje verder was een klein meertje. Weer geen probleem, gewoon onze schoenen uitgedaan en erdoor heen gelopen. Daar een trappetje omhooggelopen en daar vonden we een iets groter meertje. Deze was echter te groot en diep om erdoor heen te lopen dus besloten we om proberen er omheen te lopen. Hiervoor moesten we de bergen een beetje omhoog klimmen. We begonnen te klimmen en de bergen hier zijn een beetje raar. Het is een soort van hard geworden modder met allemaal stukken steen erin. Daardoor creeert het allemaal hoge pieken die door de regen zijn geformeerd. We dachten dat als we een beetje omhoog lopen dat we ze wel konden oversteken. Het omhoog klimmen was echter redelijk moeilijk en best wel gevaarlijk omdat je overal een beetje uitgleedt en je nergens echt goede houvast had omdat alle stenen een beetje los in het hard geworden modder zaten. Het was dus een heel avontuur om omhoog te komen. We kwamen echter snel tot de concluse dat we al redelijk hoog waren en niet echt zijwaarts aan het gaan waren om het meertje te passeren. Maar we waren al zo hoog dat we eigenlijk de top wel wilden bereiken. Het werd naarmate je hoger en hoger ging steeds moeilijker en moesten soms beslissingen nemen of we recht of links van de piek gingen gaan om te zien welke kant veiliger ging zijn. Ik ben één keer flink uitgegleden wat me enkele schrammen op mijn knie heeft opgeleverd. Niks vergeleken met wat er met Stefano gebeurde want hij klom een redelijk moeilijk stukje omhoog, dat mij heel veel moeite had gekost, en gleedt toen wel 10meter naar beneden. Een redelijke schram op zijn arm heeft hem dat opgeleverd maar we wouden de top bereiken en voelde dat het niet ver meer was. Na enkele hachelijke, gevaarlijke en nauwe situaties was de top in zicht. Daar eindelijk aangekomen konden we genieten van het o zo supermooie uitzicht. Dit was echt heel erg mooi. De rode bergen en het stadje Tupiza in ons vooruitzicht maakte de klim omhoog meer dan waard. Daar hebben we ongeveer een uur genoten van het uitzicht en wat koekjes gegeten en cola gedronken. Weer op kracht de tocht naar beneden begonnen. Dit betekent een helse tocht naar beneden en zorgen dat we heel beneden weer aankomen. De tocht naar beneden was ietsje moeilijker omdat we soms gewoon naar beneden moesten glijden en hopen op het beste. We moesten dezelfde weg weer naar beneden volgen omdat we anders ietsje verder op het meertje aankwamen en dan moesten zwemmen ofzo. Dus denkend dat we de perfecte weg weer terug namen kwamen we heelhuids en helemaal blij beneden aan. We waren echter een piek te ver van de rand van het meertje dus waren gedoemd om te zwemmen. We namen alle opties door en besloten om onze kleren uit te doen, tot onze onderbroek, onze kleren in onze tas doen en onze schoenen aanhouden om ons te beschermen van de stenen en modder op de grond. Dus halfnaakt door het meertje gelopen, wat er hilarisch moet uitgezien hebben. We kwamen dus met kletsnatte schoenen en onder het modder aan het eind van het meertje zonder onze tas nat te krijgen en onze onderbroek nog redelijk droog. Onderaan de berg aangekomen waren we nog in volle extase van onze fantastische tocht door de bergen, meren en een gevaarlijke weg. Dit was echt fantastisch en met doorweekte schoenen terug naar de stad gelopen voor een overwinningsbiertje. Die smaakte superlekker en daar nog een beetje kip gegeten en gesproken over ons abnormaal cool avontuur. Daarna afscheid van elkaar genomen en ben toen naar de hostel gegaan om mijn trip naar de Salar te betalen en mijn schoenen ten droge gelegd. Stefano gaat nu naar Tarija en ik vertrek om mijn 4-daagse tocht door de Salar de Uyuni, heb ik echt zin in! Daarna ga ik terug naar Cochabamba voor 2-3dagen en ik denk dat ik de 17e van Cocha moet vertrekken ricthing Lima, Peru om mijn vlucht de 19e te halen. Dus die laatste dagen worden echt hel, want de bus naar Lima moet minsten 40uur zijn en dan de hele vlucht naar Brussel, maar ja deze dag en de volgende dagen moeten werkelijk prachtig worden dus heb genoeg tijd om daar over na te denken.

BUENOS AIRES(!!!) en Iguazú

Donderdag 23 februari

Terwijl ik eten aan het maken was kwam ik aan de praat met wat Isrealiers en ben uiteindelijk met hun uitgegaan naar een salsa-bar. Daar heb ik mijn eerste lessen in salsa gekregen. Het was een les van een leraar maar de klas was al redelijk geavanceerd dus ik kon de bewegingen wel onthouden maar de stapjes om hem perfect uit te voeren en het gevoel voor ritme ontbrak een beetje maar het was mijn eerste salsales en met wat oefening moet dat zeker beter gaan. Dus ongeveer anderhalf uur salsa les gehad en toen kwamen alle echte salsa dansers op de dansvloer en was ik volledig verloren. Ik was gelukkig niet de enige want de Israelier waar ik mee was gegaan kon er ook niks van dus dat kwam wel goed uit. We zijn uiteindelijk terug naar de hostal gegaan waar er een dikke party aan de gang was. Ik was niet echt in the mood want had vandaag superveel gelopen en niet echt lekker geslapen in de trein dus het is nu 1h30 en ga slapen en morgen komt de party wel na mijn tour en vrijdag heb ik al afgesproken met een Argentijn die ik in Cuzco heb ontmoet dus dan kan ik ook de Argentijnse kant van het uitgaansleven in Buenos Aires ontdekken.

Vrijdag 24 februari

Gisterochtend om 11h op de walking tour gegaan en naar het stadion van de Boca Juniors gegaan waar we een tour kregen. Daarna een Argentijnse asado(bbq) gegeten en toen een straatje verder gelopen dat ‘El Caminito' heet en dat deed me een beetje denken aan Valparaiso. Huizen in allemaal verschillende felle kleuren en natuurlijk een graffiti van hun god; Diego Armanda Maradona. Hij is hier echt een god, overal tekeningen, foto's en graffiti's van hem. Na de tour terug naar de hostal gegaan en tijdens de tour een Ier die in Zweden woont en een Engelse die in Munchen woont ontmoet en daar dan om 20h mee afgesproken om ergens te gaan eten. Mezelf even opgefrist en dan wat gaan eten in een restaurant. Dit was redelijk duur, maar het was al lang geleden dat ik nog iets goeds heb gegeten dus dat mag ook wel soms. De ober was echt een supergrappige en een beetje perverse man. Het was een heel chique restaurant maar hij kon enkel en alleen over vrouwen praten. Hij heeft ons dan ook hoeren aangeraden die volgens hem het beste zijn en gezegd waar de knapste meisjes uitgaan in Buenos Aires. Heel erg grappig maar ook een beetje raar. Daarna zijn we naar de andere Milhouse hostel gegaan (er zijn er twee in Buenos Aires en elke avond is er een feest in één van de twee) en daar wat biertjes gedronken en toen vertrokken naar Club 69. Dit was best wel een coole club met een podium vooraan waar allemaal dansers aan het dansen waren. Die dansers waren soms een beetje extreem, van een travestiet tot hele knappe meisjes en een dikke vrouw met bokshandschoenenen meerdere homo's. Een beetje raar dus maar wel heel speciaal en de muziek was goed. In een andere hal in de nachtclub was een beetje relaxere muziek en daar heb ik mijn salsa-moves kunnen showen dus dat was wel grappig. Deze ochtend dan ook redelijk moe en met een lichte kater opgestaan om 10h voor ontbijt. Ontbijt is hier tot 10h30 dus dat wou ik niet missen. Na het ontbijt was ik echter nog te moe dus ben weer terug gaan slapen tot ongeveer 12h30. Daarna met die Ier en Engelse naar de Cemetario Recoleta gegaan, wat een heel imposante begraafplaats is met tomben voor alle rijke mensen van Buenos Aires. Hier ligt ook Evita, die redelijk bekend is (er is een film over haar en zij wordt vertolkd door Madonna). Nu is het 17h45 en we zijn terug van de cemetario en ga even slapen, dan wat eten en daarna weer uitgaan want het is vrijdagavond dus datbetekent het begin van het weekend en dus een dikke party!

Zondag 26 februari

De club vrijdagavond was echt supergoed en het was dan ook redelijk laat toen we weer terug kwamen. De muziek in de club was echt fantastisch en heb daardoor gister ontbijt gemist maar ornd 12h opgestaan en niet veel gedaan. Gewoon een beetje in de hostal gechilled, wat bijgeslapen en voor de rest niet veel gedaan. Gisteravond ben ik dan weer met Alan, de Ier, en Thomas de Engelse uitgegaan maar we waren redelijk moe en de club was wel leuk maar het uitgaan begint zijn tol te eisen dus wel weer redelijk laat terug gegaan maar niet veel gedronken. Deze ochtend dan wel ontbijt gehaald en daarna met Alan en Thomas naar de markt gegaan die er elke zondag is. Dat was echt leuk en he is nu 17h15 en we zijn ongeveer 2uurtjes terug nu. Alan is naar de voetbalwedstrijd gegaan en ik chill gewoon een beetje op het internet. Vanavond spreek ik af met een Argentijn die ik in Cuzco heb ontmoet om te gaan voetballen, dus daar heb ik zin.

Maandag 27 februari

Gisteravond dus met Juan, de Argentijn die ik in Cuzco heb ontmoet, om 20h afgesproken op het treinstation. Hij woont in één van de districten net buiten Buenos Aires, genaamd Morón. De trein voor ongeveer 30-40 minuten genomen en daar bij zijn huis aangekomen. Hij net zoals volgens mij iedereen in Argentinie woont nog steeds bij zijn ouders en andere familieleden. Daar werd ik weer eens hartelijk welkom geheten door de hele familie, van zijn ouders tot neven, nichten, ooms en tantes en zijn broer. Weer een zo warm welkom die je volgens mij alleen in Zuid-Amerika kunt ontvangen. Om 22h gingen we tegen zijn neef spelen op een synthethisch veldje die je kunt huren. 5 tegen 5 wat ech fantastisch was! Het was zo leuk om weer voetbal te spelen. Ik was de man op het middenveld en opende de score met een prachtig doelpunt. Ze waren dus van mij onder de indruk en we waren in het begin van de wedstrijd veel beter. Het stond al snel 5-0 dus we dachten dat het een makkelijke wedstrijd ging worden. Wij, en dan vooral ik, werden nogal moe en de tegenstander kwam terug. Binnen 10minuten scoorde ze 3 a 4 goals. Toen het één goal verschil was kwam de vrouw zeggen dat onze tijd op was en daardoor hadden wij dus gewonnen. Fantastisch! Ze nemen hier voetbal heel erg serieus, want het is gewoon een vriendschappelijke wedstrijd onder vrienden, maar als de wedstrijd begint dan is hun vriendschap nergens meer te bekennen. Op het veld is je tegenstander je vijand en je medespelers je beste vrienden, maar zodra de wedstrijd voorbij is, is die haat nergens meer te bekennen. Zo, zo mooi, hoe ze hier voetbal beleven. We waren rond 23h45 weer terug thuis waar ik op een lekkere pizza en wat sandwhiches werd getrakteerd. Normale tijd om hier te eten, dus met de hele familie samen gegeten. Hier kon ik mijn Spaans weer een beetje oefenen. Na het eten wat biertjes gedronken, gedoucht en toen met Juan en één van de andere jongens waar ik mee voetbal speelde naar een bar gegaan en wat biertjes gedronken. We waren allemaal echter een beetje moe van de wedstrijd. Ondanks dat ongeveer rond 5h terug naar huis gegaan. ik mocht bij Juan blijven slapen en hij stond er zelfs op dat ik in zijn bed ging slapen en hij op een matras op de grond. Dit vond ik heel speciaal, maar blijkbaar wat iedereen hier in Argentinie doet. Laat nog maar eens de gastvrijheid van de mensen hier zien. De laatste dagen heb ik niet veel geslapen dus werd vandaag pas rond 14h wakker. Om 15h weer met de familie gegeten en heerlijk vlees met kip, aardappelen en een salade. Echt heel erg aardig vand die mensen. Om 16h heb ik de trein terug naar de hostal genomen. Dat was btw dezelfde trein waarin al die mensen zijn omgekomen doordat de remmen niet werkte. De manier waardoor ze hierop reageren was wel mooi. Niemand betaald meer voor de tickets want ze vinden het afzetterij dat ze voor een ticket moeten betalen en dan niet eens in een veilige trein kunnen rijden. Politie kan er niks aan doen, want niemand betaald en ik vind het een goede manier om je woede tegenover hun te laten zien. Het is nu 18h en ga misschien even naar de busterminal om een ticket te boeken naar Iguazu. Dat is weer een 20uur lange busrit, maar ja daar kan ik dan de prachtige Iguaza Falls bekijken. Morgen wordt trouwens de dag van de verandering, maar dat zul je morgen wel merken.

Dinsdag 28 februari

Deze ochtend blij opgestaan, en me hebben uitgecheckt en mijn spullen bij Thomas in de kamer hebben achtergelaten, om 11h30 vertrokken naar de tattooshop! Daar had hij een map van Zuid-Amerika geprint en na enig twijfelen van hoe groot die moest zijn. Keuze tussen 20cm, 19cm en 17cm, leek mij 19cm lang het beste. Dus hij is er ongeveer een half uur mee bezig geweest en het deed meer pijn dan je denkt. Het is een soort van irritante pijn. Maar ben er heel erg blij mee en daarna moest ik even relaxen want het was toch redelijk intens. Daarom een biertje in een cafe gedronken en had mijn laptop bij en daar was wi-fi. De 2 Amerikaanse meisjes, Lauren en Elisa, waren online dus heb met hun afgesproken bij de Cemetario Recoleta. Ze vonden mijn tattoo heel mooi en cool. Dus met hun door de begraafplaats gelopen en weer echt lol gehad over alles wat we hadden beleefd. Daarna zijn we naar mijn hostel gelopen waar ik even een douche wou nemen, om me wat op te frissen na de tattoo. Zij hadden afgesproken met iemand anders in een cerveceria en ik zal hun daarna daar weer zien nadat ik voor een extra nacht had geboekt. Er was geen plaats meer in de Milhouse hostel wat redelijk jammer was maar ben naar een andere hostel om de hoek gegaan. Na mijn spullen van Thomas' kamer hebben gehaald en daar even een douche genomen met hem naar de cerviceria gegaan. Daar een biertje gedronken en met hun gechilled. Zij gingen weer naar hun huis, ze couchsurfen bij iemand, en het is nu 20h30 en heb met hun bij hun afgesproken over een uurtje. Dus daar ga ik straks naartoe en met hun het nachtleven van Buenos Aires voor de laatste keer belever. Morgen ga ik namelijk naar Iguazu. Heb mijn ticket nog niet geboekt maar dat doe ik morgen wel.

Donderdag 1 maart

Dinsdagavond de bus naar waar Elisa en Lauren blijven genomen. Daar waren zij heerlijke tortilla's aan het koken met allemaal groenten en vlees dus daar heb ik overheerlijk gegeten. Om 3h30 zijn we vertrokken naar de nachtclub, echte Argentijnse stijl om zo laat uit te gaan. De club was echt superleuk en daar hebben we de Israeliers weer gezien die me ‘Suerte' noemen. Echt een toeval dat we die daar tegenkwamen, maar wel mooi. We zijn de club pas verlaten toen de sluitte en was pas om 7h weer terug in mijn hostel. Gister dan ook pas om 14h wakker geworden en met een kleine hangover. Ik ben gelijk naar de busterminal gegaan om een ticket naar Iguazu te betalen. Dat was geen enkel probleem en om 20h kon ik de bus nemen. De busterminal was redelijk dichtbij waar Elisa en Lauren blijven dus ben daarnaartoe gelopen. Ze waren er echter niet en even met Max, de couchsurfhost van hun, gechilled en daarna de bus terug naar mijn hostel genomen. Op de bus zag ik Elisa in de Starbucks zitten dus ben gelijk uitgestapt. Toeval dat we elkaar in het midden van een van de grootste steden ter wereld weer tegenkwamen. Zou wilden naar de McDo en dat vond ik geen slecht idee. Om 19h, weer, gedag gezegd van Elisa en Lauren, maar hopelijk zie ik hun terug in Bolivia. De bus om 20 genomen en het is nu 10h30 en over zo een 3 uurtjes moet ik aankomen en misschien ga ik vandaag al even de watervallen bekijken.

Vrijdag 2 maart

Ik heb gister niet veel meer gedaan. Een hostel gezocht, even een middagdutje gedaan, wat eten gekocht en gegeten en vroeg gaan slapen om vandaag om 7h op te staan om de Iguazu Falls te bekijken. Rond ongeveer 8h zat ik op de bus daarnaartoe. Je moest eerst een stukje lopen door de bossen. Het is hier btw heel erg jungle-achtig. Terwijl we aan het lopen waren kwamen we allemaal coaties tegen, dit zijn een soort van stinkdieren maar ze stinken niet en zijn heel erg grappig. Na ongeveer een half uurtje te hebben gelopen, kon je de eerste trail doen. Dit was werkelijk prachtig! Superveel grote watervallen op een rij, echt oogverblindend mooi. Na die trail een andere trail gedaan waar je ongeveer het zelfde kon zien maar dan van een ander standpunt, wat weer prachtig was. Doordat het water met zo een plons neerkomt heb je heel erg veel damp onderaan de waterval wat dan weer een regenboog creeert, wat het allemaal nog mooier maakt. Bij die trail kon je een bootrit doen waarbij je heel dichtbij de waterval komt. Dit moest ik doen en dat was best wel leuk inderdaad. Je werd kletsnat en het was wel speciaal om de watevallen van dichtbij te zien. Rond 11h was ik daar klaarmee en begon ik honger te krijgen. Dus heb ergens gegeten en mezelf wat opgedroogd door in de zon te gaan zitten en Shantaram te lezen. Er bleef nog één trek over die ik wou doen en dat leidde me naar wat het hoogtepunt van de Iguazu Falls moest worden. Wat ik had gezien was al oogverblindend mooi dus ik dacht niet dat het dat kon toppen. En ik had die watervallen van afstand al gezien op de boot en zo spectaculair zag het er niet uit. Na ongeveer een uur daarnaartoe lopen, was het inderdaad weer supermooi. Het was gewoon één hele grote waterval en een paar daarnaast, met een kleine regenboog onderaan de waterval. Prachtig. Ik weet niet of het zoveel mooier is als die andere watervallen. Het is anders, maar ik vind dat die andere watervallen qua volledig uitzicht mooier is. In iedergeval daarna terug de bus genomen en het is nu 17h en ik kan morgen de Braziliaanse kant zien, maar dat ga ik niet doen. Ik kon de Braziliaanse kant zien en heb er mappen van gezien en deze ochtend vertelde een Engelse mij dat de Argentijnse kant mooier is dus ik heb wel genoeg watervallen gezien voor een tijdje. Nu weet ik niet echt waar ik naartoe wil. Ik kan een bus voor 6uur nemen naar de hoofdstad van Paraguay, Asuncion, of ik kan een bus voor 24uur nemen naar Salta, in Argentinie, wat dichterbij de Salar de Uyuni is in Bolivia en daar (als ik naar Asuncion ga) moet ik naartoe na Asuncion. Ik denk dat ik naar Salta ga, omdat ik zin heb om weer naar Bolivia te gaan, maar ik zal wel zien. Ik heb nu heel erg veel honger dus ga wat empanada's kopen in een cafe waar internet is want hier is het miniem en hopelijk is Alan, van Buenos Aires, online want hij is in Salta en dan kan ik hem vragen hoe het is.

On the way to BA

Woensdag 15 februari

Gister El Calafate een beetje bekeken en met alle mensen die we sproken vonden ze dat het heel raar was dat wij El Calafate gewoon passeren om niet eens de befaamde glacier Perito Moreno te bekijken. Ik had mijn ticket naar Puerto Madryn al gelijk gekocht voor vandaag toen we bij de busterminal aankwamen en Elisa en Lauren hadden hun ticket naar Puerto Natales ook al gelijk gekocht voor de volgende dag, dus er zat niks anders op dan de stad een beetje te bekijken en te wachten op vandaag, om onze reis te vorderen. Ik had achteraf misschien beter een ticket voor morgen kunnen kopen naar Puerto Madryn om dan vandaag Perito Moreno te bekijken, maar de mensen in de hostal in El Chalten zeiden dat wij het mooiste van Parque Nacional de los Glacieres al hadden gezien met de Fitz Roy pieken. Vandaar dat we El Calafate gebruikten als tussenstop naar andere plekken. Maar ja, hiermee heb ik dan tijd en geld, vooral veel geld bespaard want het was redelijk duur om de glacier te bekijken omdat je een bus daarnaartoe moet nemen en om hem dan goed te willen zien ook nog een boot moet nemen. Dus al bij al niet zo erg dat we dat hebben overgeslagen. Gisteravond dus gewoon wat bananascrambles gespeeld en we waren redelijk moe dus zijn rond 23h al gaan slapen ofzo. Deze ochtend heb ik dus afscheid moeten nemen van mijn Amerikaanse amigis. Om 11h ging hun bus en heb hun naar de bus terminal gelopen en daar afscheid van hun genomen. Ik spreek zeker nog met hun af ergens hier in Zuid-Amerika want deze week met hun was één van de mooiste weken tot nu toe. Samen met hun gelift, het prachtige Patagonia gezien, de meest rare, fascinerende man genaamd Luis ontmoet en zoveel lol met hun gehad. Na het trieste afscheid, dat maar een tijdelijk afscheid is, ben ik terug naar de hostal gegaan en daar op het internet gezeten om om 14h de bus naar Puerto Madryn te nemen. Het is nu 21h en kom morgen om 10h 's ochtends aan dus heb nog 13uur te gaan. Ik heb mijn 933-bladzijden boek Shantaram, af en toe een film, een prachtig, oogverblindend mooi uitzicht (ik zit helemaal voorin in de bus dus heb de volledige vooruit voor me om van het uitzicht te genieten) voor me en hopelijk een degelijke nacht slaap om de tijd te doden, dus dat moet geen probleem zijn.

Donderdag 16 februari

Deze ochtend dus rond 10h aangekomen en langs meerdere hostals gelopen en in de Lonely Planet werd een hostal heel erg aangeraden dus had die voor het laatst bewaard en toen ik naar binnen liep werd ik hartelijk verwelkomd door een man genaamd Gaston. Hij boodt me gelijk een thee of koffie aan en voordat ik iets kon doen of zeggen werd ik naar binnen gesleurd om ergens te gaan zitten. Voordat je ook maar iets kon vragen over prijs of wat dan ook wist je al dat je hier de nacht ging doorbrengen. Een superaardige man en de prijzen zijn hier toch overal hetzelfde en zijn glimlach en enthousiasme maakt dan het verschil. Dus hij heeft ons uitgebreid over de stad verteld en over Peninsula Valdes en de verschillende touren die je kan doen. Ik zat in de bus met een Duits meisje die ik ook al meerdere malen in El Chalten en El Calafate ben tegengekomen en ook zei was gevallen voor de charme van Gaston en zit nu dus ook met mij in dit hostal. Vandaag was het te laat om een tour te doen maar we konden mountainbikes huren en dan wat zeeleeuwen gaan bekijken. Het Duitse meisje, Thea, en ik vonden dat wel een goed idee dus na eerst wat gechilled te hebben zijn we rond 13h vertrokken. Het was 14km daarnaartoe en met de wind en de heuvels af en toe was het redelijk vermoeiend. Maar onderweg een frisse duik in de zee genomen en een gezonken schip bekeken die 170 meter van de kust in de zee lag. Dit was redelijk speciaal dus zijn daarnaartoe gezwommen en daar even op het verroeste schip gerust om dan weer terug te zwemmen en onze fietstocht te vorderen naar de plek waar we de zeeleeuwen konden bekijken. Nog een half uurtje gefietst en na een entrance fee van 25pesos te hebben betaald konden we de zeeleeuwen zien. Best wel grappig en het waren er ongeveer 20 en vooral de babyzeeleeuwtjes zagen er echt fantastisch en lief uit. Veel viel er niet te zien dus maar weer terug gefietst. Dit ging veel sneller en binnen het uur waren we weer terug in de hostal. Daar even gechilled op het internet en toen ben ik naar het strand gegaan om de stad een beetje te bekijken en te chillen. Het werd al een beetje kouder dus ben niet meer in de zee gegaan maar heb gewoon gerelaxt en mijn boek gelezen. Daarna een stuk vlees gekocht, wat chips en rijst voor avondmaal. Ik had niet echt middaggegeten, op een appel en wat Oreo's na dus was redelijk honger. Ik had zin in een steak dus heb bij een slager een stuk vlees gekocht en die dan 's avonds gemaakt. Dit ging beter dan ik had verwacht en was dan ook heerlijk samen met mijn rijst en mijn pakje chips. Geslaag avondmaal en daarna nog een beetje met Thea en een Nederlandse gesproken. Teun ik heb je advies gevolgd om wat Nederlanders te zoeken om mijn Nederlands bij te houden en die vrouw was echt supergrappig. Een echte Nederlander, heel direct en gewoon heel grappig in haar manier van doen. Nu is het 22h45 en ben redelijk moe en morgen moet ik om 7h opstaan omdat ik een tour heb geboekt om Peninsula Valdes te bezoeken waarbij ik penguins, zeeleeuwen, zeeolifanten en als ik geluk heb misschien ook orka's kan zien.

Vrijdag 17 januari

Vandaag dus om 7h opgestaan, gedoucht, ontbeten en rond 8h opgehaald met een mini-van om naar Peninsula Valdes te vertrekken. Rond 9h30 waren we bij een uitkijkpunt waar we allemaal zeeleeuwen konden zien. Er waren 4 harems met allemaal een stuk of 20 zeeleeuwen met hun babyzeeleeuwtjes. Dat was dus heel erg mooi en best wel grappig en schattig met al die kleine zeeleeuwtjes. Ze maken wel redelijk veel lawaai en ze klinken een beetje als schapen dus dat was iets minder. Daarna vertrokken om wat pinguins te bekijken. We mochtten telkens enkel van afstand kijken en de dieren waren met een hek van ons verwijderd. Maar de pinguin waren echt supergrappig in hun zijn gewoon. Na de pinguis zijn we naar de zeeolifanten gegaan maar daar waren er nog maar 3 van over omdat de rest al is gemigreerd naar koudere noorden neem ik aan. Dus dat was niet zo indrukwekkend en ze lagen nogal ver dus dat was best wel jammer, maar ik heb ze kunnen zien. Onderweg zijn we nog allemaal guanaco's (een soort lama's) tegengekomen en de peninsula is ongeveer even groot als Nederland en die hebben we dus in één dag bekeken dus veel in de bus gezeten. Tegen 15h waren we in Puerto Piramides waar we nog wat zeeleeuwen hebben gezien en daar hadden we dan 2uur vrij om te lunchen en als we zin hadden in de zee te zwemmen. Ik had niet zoveel zin om te zwemmen en heb wat gegeten en mijn boek gelezen (Shantaram, een echte aanrader!). Om 17h vertrokken met de mini-van terug naar de hostal en het is nu 18h40 dus ga straks wat eten en misschien vanavond even uitgaan. Morgen ga ik een chille dag aan het strand doen en gewoon een beetje ronddwalen in de stad en kijken voor bussen naar Buenos Aires. Misschien ga ik met het vliegtuig want de Nederlandse van gister zei dat er bijna geen prijsverschil is dus ik zal wel zien.

Zaterdag 18 februari

Gisteravond laat opgebleven met een Nederlandse, een meisje van Wales en twee Engelse jongens, veel bier gedronken en het was dan ook superleuk en gezellig. Deze ochtend dus pas om 10h30 opgestaan en daardoor ontbijt gemist dus dat was best wel jammer. Zoveel honger had ik toch niet vanwege de kater en ik kreeg wat brood aangeboden van een Joods meisje dus daar heb ik een hap van genomen maar dat was echt supervies brood dus heb het weggegooid. Vandaag had ik niet echt een plan en wou gewoon chillen aan het strand en niet veel doen. Het enige dat ik moest doen was een nieuwe SD kaart voor mijn camera kopen want ik heb geen geheugen meer dus dat heb ik deze ochtend gedaan en daarna naar het strand gelopen. Daar tot de namiddag op het strand gelegen en mijn boek gelezen en een beetje gezwommen. Daar heb ik besloten om liftend naar Buenos Aires te gaan omdat ik te veel geld spendeer, de bussen hier veel te duur zijn en tot nu toe is dat altijd goed gegaan dus heb er vertrouwen in. Misschien ga ik alleen naar Bahia Blanca om dan daar een trein te nemen die veel goedkoper blijkt te zijn maar ik zal wel zien hoe ver ik kom. In de namiddag heb ik gewoon in de hostal op mijn netbook gezeten, foto's geupload en niet veel gedaan. Nu is het bijna 22h en ga slapen want ik ben redelijk moe en morgen moet ik fris voor het liften zijn!

Zondag 19 februari

Deze ochtend dus veel ontbeten en aan de hostalbaas gevraagd waar ik het best kon staan om te liften. Hij zei dat dat wel 10km lopen was maar een Nederlands koppel dat het gesprek hoorden zouden een auto huren en dan zouden ze mij wel afzetten van waar ik kon liften. Heel aardig dus van hun en na even naar de supermarkt te gaan om te eten te kopen hebben ze mij bij Ruta Nacional 3 afgezet. Zij gingen naar de Peninsula en ik begon dus met mij liftavontuur. Ik was nog geen 20minuten aan het liften toen ik in de verte een meisje ook zag staan liften. Zij kwam naar mij toe gelopen en vroeg waar ik naartoe ging en ik zij gewoon naar het noorden maakt niet echt uit. Zij moest naar Viedma wat 400km noordwaarts is dus zijn we maar samen gaan staan en beginnen te liften. We hadden niet veel geluk en de enige auto die na ongeveer een uur stopte ging onze richting niet op. We waren rond 11h begonnen en pas rond 13h30 stopte de tweede auto, meer een soort truck die ook weer de verkeerde richting op ging maar hij ging ons naar een plek brengen waar alleen de auto's naar het noorden gaan. Dus 10minuutjes in de achterbak van die truck gezeten en toen weer afgezet. Daar stonden we volgens mij nog geen uur toen er een vrachtwagen stopte. Hij ging naar Sierra Grande, wat noordwaarts was dus dat was perfect. Het meisje waar ik mee liften was trouwens een Spaanse van Madrid die in Barcelona woont genaamd Lea. Zij deed het praten in de vrachtwagen en ik dobberde een beetje weg, proberend te slapen. Toen weer afgezet in Sierra Grande en daar stonden we ongeveer een half uur toen er een oude auto stopte die ons wel wou meenemen. We konden niet echt kieskeurig zijn dus zijn maar bij de ketting-rokende man in de auto gestapt. Hij heeft ons een uur verder gereden en toen moest hij een andere richting uit. Het was toen ongeveer 18h en waren 172km verwijderd van Viedma en 442km van Bahia Blanca (waar ik de trein naar Buenos Aires kan nemen). Daar stonden we ook weer ongeveer een half uur totdat een Franse backpacker stopte die onderweg naar Viedma was. Perfect dus! Hij kon goed Engels dus ik kon het praten doen en hij was echt een supercoole jongen. 28 jaar en al sinds september 2010 aan het reizen. Hij was toen vertrokken uit London op zijn motor naar Vietnam (al zijn spullen en motor en accessoires waren gesponsord door BMW). Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe hij gesponsord is door BMW, maar hij heeft de motor en zowat die hele reis gratis gekregen, op hotelkosten en eten en drinken na. Maar ja vetcool dus! Daar heeft hij 6 maanden over gedaan, is toen naar Australie gegaan en zit nu in Zuid-Amerika. Hij heeft een auto in Chili gekocht en daar reist hij nu in rond. Coole gozer. Hij heeft ons naar Viedma gereden en daar afgestapt. Lea ontmoette daar met een vriendin en ik moest een hostel vinden. Het was ondertussen 21h en het is een beetje een rare stad. Alleen maar jeugd op de straat op een zondagavond en geen enkele hostel dat ik snel kon vinden. Het goedkoopste hotel dat in de Lonely Planet staat was dicht dus heb dan maar aan iemand voor een hostel gevraagd. Zij leidde me volledig fout en ik vond het niet zo prettig alleen zo laat over straat te lopen dus heb maar een taxi gezocht en hem gezegd me naar een hostel te brengen. Hij bracht me naar een bar/restaurant dat blijkbaar ook nog een hostel is. Maar 65 pesos en ondanks dat het er allemaal een beetje dodgy en sketchy uitziet moet het wel goed komen, neem ik aan.. maar ja het liften was dus een geslaagde missie en ik hoop morgen in Bahia Blanca liftend te komen, anders neem ik een bus wat nu heel goedkoop en maar 3uur is en dan vanaf daar kan ik de trein naar Buenos Aires nemen. Deze rit is dan wel weer zo'n 10-14uur, maar ja Buenos Aires here I come!

Maandag 20 februari

Deze ochtend opgelucht opgestaan dat ik al mijn spullen nog had en niks engs was gebeurd tijdens de nacht. Het ontbijt was dan ook niet superveel en met de slechtste koffie die ik tot nu toe heb gehad. Maar ik ging met veel goede moed beginnen te liften om uit deze rare plaats weg te gaan. Veel geluk had ik niet en na twee keer van plek zijn te veranderd om op een strategischere plek te komen was er na 3uur pas één auto gestopt die niet de goeie kant op ging en een paar dronken lui waar ik niet bij wou instappen. Ik had al een beetje vrede gemaakt met terug naar Viedma te gaan en een bus te nemen. Maar na ongeveer 3 en een half uur stopte een mooie Volkswagen die naar Bahia Blanca ging. Perfect dus! Het was een man in de 50 schat ik en hij was heel aardig. Van Argentinie. We kwamen aan de praat en als je zegt dat je van ‘Holanda' bent wordt je al snel in verband gebracht met drugs en prostitutie. Hij zei dat hij nog nooit drugs had gedaan en ook niet veel dronk. Hij was echter wel heel erg geintresseerd in sex en de prostitutie. Hij vroeg me of ik swinger-party's kenden en te vertellen over het nachtleven van Buenos Aires. Het was een hele aardige man en ik verdacht hem van niks maar nadat we bijna bij Bahia Blanca waren zij hij dat hij met een man ging ontmoeten om de ‘sexo' te doen. Ik dacht al dat hij een beetje geobserdeerd was met sex maar verdacht hem er niet van homo te zijn, heb ik geen enkel probleem mee, maar na een subtiele hint van vragend of ik ook naar een van zijn swinger-party's wou gaan vond ik het wel genoeg. Hij ging naar zijn vriend ergens net buiten Bahia Blanca en ik werd 10km voor Bahia Blanca afgezet. Hele aardige man die supersnel reed (200km/h soms). Dus ik was gestrand bij een taxistation en het lukte me niet echt om de stad in te komen en het was net iets te ver om te lopen. Gelukkig kwam er een bus langs en vroeg of die naar Bahia Blanca ging en dat was zo. Ik moest een kaart hebben om te betalen maar die had ik niet. De buschauffeur was echter heel aardig en zei dat ik niet hoefde te betalen. Hij heeft me een paar blocks van het treinstation afgezet en daar mijn ticket naar Buenos Aires gekocht. Ik kon vandaag niet meer op de trein dus heb hem voor morgen geboekt, 72pesos voor eerste klasse en (maar) 12uurtjes. Dus heb veel geld bespaard met dit liften en weer coole dingen meegemaakt. Heb een hostel gezocht en een best wel coole gevonden. Daarna even door de stad gelopen en er was een McDonald's en het was ietsje te lang geleden dus moest daar even langsgaan. Daarna naar het centrum gelopen of even mijn boek te lezen in het park ofz maar dat kwam er niet van omdat er een soort van feest aan de gang was voor carnaval. Allemaal mensen liepen rond en spoten scheerschuim over elkaar heen en er was een parade van allemaal mensen in kostuum en dat was dus heel erg leuk en deed me een beetje denken aan bacday. Daarna terug naar de hostel gegaan even op het internet gechilled en ga nu slapen.

Woensdag 22 februari

Gister heb ik niet veel gedaan. In de middag een beetje door de stad gelopen mijn boek gelezen en in de hostal de Champions League wedstrijden bekeken. 's Avonds de trein genomen en ik was blij dat ik eerste klasse had genomen want zelfs dat was niet echt supercomfortabel luxurieus. Een hele oude trein die heel langzaam ging en de hele tijd op en neer hobbelde. Rond 20h met de trein vertrokken en deze ochtend rond 10h aangekomen. De taxi naar mijn hostel genomen die ik al had geboekt en dit is echt een supermooi hostel. Heb een beetje door de stad gelopen en het is nu 17h en weet nog niet echt wat ik ga doen vanavond, zal wel zien. Morgen heb ik een walking tour geboekt dus dat moet wel leuk worden.

Luis, Shoe en Suerte, mucho suerte

Maandag 6 februari

Zaterdagavond dus een hostal net buiten de bus terminal gevonden, ergens gegeten en dan daar geslapen. Gisterochtend dan naar allemaal touragencies gegaan om een tour te vinden maar gister zelf was er niet veel meer te doen en hebben uiteindelijk een tour voor vandaag geboekt dat ons naar het Parque Nacional de los Alerces zal brengen waar bomen van wel 2000 jaar oud staan. Dus na dat te hebben gedaan hebben we de rest van de dag gewoon gechilled en 's avonds een pizza gemaakt. De tour was 395pesos, ongeveer 70euro, dus redelijk duur. Deze ochtend dan om 8h opgestaan, opgehaald door een bus en een uur gereden naar het nationale park. Prachtig door de bergen heen en dan een boot genomen voor een uur. Prachtig over het meer, dat helderblauw was. Daar een half uurtje gelopen en dan weer een boot genomen voor een uur. Aangekomen een trek gedaan van 2uur, het was echter maar 2km dus het was heel langzaam en de tour was met heel veel mensen dus dat was niet zo speciaal. Een boom van ongeveer 2600 jaar oud gezien wat toch niet zo indrukwekkend was en het was een beetje een tegenvaller. De terugreis weer precies hetzelfde gedaan en rond 19h aangekomen. Even gechilled, wat eten gekocht en 's avonds gechilled. Het is nu bijna 0h00 en de 2 Amerikaanse meisjes die we in El Bolson hebben ontmoet zijn net aangekomen en zijn we nu mee aan het praten. Paul vertrekt morgen weer terug naar Bariloche omdat hij donderdag weer van Buenos Aires naar Alaska moet vliegen. De 2 Amerikaanse meisjes willen morgen hitchhikend verder naar het zuiden gaan dus ik ga waarschijnlijk met hun mee. Ik heb btw de Lonely Planet van Argentinie gekregen van Paul omdat hij hem niet meer nodig heeft dus dat is perfect!

Woensdag 8 februari

Gister heb ik niet veel gedaan, de twee Amerikaanse meisjes gingen een tent kopen en ik dacht dat we gister al gingen liften maar dat is er uiteindelijk niet van gekomen dus ik heb gewoon in de hostal gechilled, mijn boek gelezen, wat geld afgehaald en voor de rest niet veel gedaan. Gisteravond met de 2 Amerikaanse meisje een soort van scrabble spel gespeeld met nog een Duits meisje. Deze ochtend wilden we dus gaan liften toen een Duitse man van de hostal zei dat hij naar het zuiden ging met de auto en ons wel wou meenemen. Dus we hebben superveel geluk en ik zit nu in de auto met hem en de 2 meisjes. De Duitser is wel erg praatgierig en is nu bijna 3uur in de reis eindelijk gestopt met te praten. Maar ja hij is blijkbaar blij met wat companie. Ik hoop vandaag zo ver mogelijk zuidelijk te gaan en dan misschien later een bus te nemen naar El Chalten, maar dit is een goede manier om wat geld te besparen op de veel te dure bussen hier.
Vrijdag 10 februari
Woensdag zijn we met de Duitse man naar een camping gegaan aan Lago Plata waar we hebben gecampeerd. Ik zat met de 2 amerikaanse meisjes in de tent en Luis de Duitser die ongeveer 60-jaar oud was en ons de hele avond heeft geentertaind met verhalen over Che Guevarra sliep in zijn eigen tent. Zijn Engels was niet al te goed en hij herhaalde zijn verhalen nogal vaak dus die avond aan het kampvuur was het niet allemaal zo interessant wat hij te zeggen had maar het was wel ok. Gister zijn we dan nog 2uur met hem verder zuidwaarts gereden en toen ging hij naar Chili en wij wilden verder naar het zuiden in Argentinie. Dus aan Ruta 40 afgezet en vanafdaar verder gelift. Ik had er niet echt goede hoop, ondanks dat Ruta 40 de bekendste weg van Argentinie is die helemaal van het noorden naar het zuiden gaat langs de Andes, is hij niet overal verhard. Dus waar wij kwamen te staan bestond de weg uit stenen in plaats van een echte verharde weg. We hadden echter heel veel geluk en zijn door een Duitse familie opgepikt. Zij wonen in Santiago, Chili en zijn nu op hun vakantie door Argentinie. Dit was een superaardige familie die ons helemaal naar Perito Moreno heeft gebracht. Onderweg hadden we nog een lekke band gekregen en daar ongeveer een uur over gedaan om hem te vervangen. Maar dat was niet zo erg want het was gewoon mooi om door de bergen te rijden en onderweg allemaal lama's, armadillo's en ‘ostriches'(ik weet de naam in het Nederlands niet meer, maar het is een ostrich in het een Engels, dat dier dat van die harde eieren legt waar je op kunt staan). Gisteravond dus in Perito Moreno aangekomen, weer een camping gezocht, tent opgezet en ergens in een restaurant gegeten. Het was al lang geleden dat ik naar een restaurant ben gegaan dus dat was wel weer een keer lekker. Vandaag rond 10h opgestaan even naar een internetcafe gegaan en een bus naar El Chalten gekocht. Het liften was een supercoole ervaring en Luis de Duitse man zal ik nooit vergeten, maar het gaat niet snel genoeg dus hebben we een busticket gekocht. Dus vanavond om 19h vertrekken we daarnaartoe en het duurt ongeveer 11-12 uur dus dat valt wel mee. Ik zit nu lekker mijn maté te drinken en gewoon aan het chillen met de 2 amerikaanse meisjes totdat we de bus kunnen nemen.

Dinsdag 14 februari

De laatste paar dagen waren werkelijk fantastisch! Op de bus naar El Chalten hebben we mucho vino gedronken met een groep israeliers, waardoor de busreis superleuk was en ik de bijnaam ‘Suerte' heb gekregen van de Israeliers omdat ze ten eerste mijn naam niet echt kunnen zeggen en suerte betekent geluk dus daarmee bedoelden ze dat ik veel geluk heb dat ik met twee zulke mooie Amerikaanse meisjes mocht reizen en met hun de tent delen. Zaterdagochtend om 6h aangekomen in een klein dorpje waar we bijna 4uur moestten wachten om de bus naar El Chalten te nemen. Daar gewoon wat ontbeten en rond 12h waren we in El Chalten. Dit is een klein touristisch dorpje dat pas sinds 1985 bestaat en er gewoon is voor de toeristen. Een hostel geboekt en de rest van de dag gechilled en 's avonds even uitgegaan met de israeliers die we in het dorpje tegen kwamen. Maar het was nogal dood en de volgende ochtend gingen we onze trek naar de Fitz Roy pieken doen dus we wilden het ook niet al te laat maken. De volgende ochtend rond 12h vertrokken met onze mochillas(rugzakken) en de trek was echt super, supermooi. Een beetje een prehistorisch landschap met in de verte de besneeuwde toppen van de bergen. Oogverblindend mooi. We gingen camperen en naar de kampeerplaats was ongeveer 4uur lopen en dat was superrelaxed. Bij een mirador, uitkijkpunt, gelunched en van het uitzicht genoten. Rond 16h waren we bij de kamping, daar onze tent opgezet en het laatste stuk zonder onze tassen de berg opgelopen om naar Lago de los Tres te gaan, dit zijn klassieke voorbeelden van corrie's. Dat zijn meertjes aan de voet van een glacier. Ongeveer een uurtje lopen en we hadden superveelgeluk want de hele dag al was er geen wolkje aan de lucht en daardoor was het uitzicht zo supermooi. We hebben van andere mensen gehoord dat we echt heel veel geluk hadden omdat sommige mensen naar de top van de berg gaan en bijna niks kunnen zien omdat het zo bewolkt is. Maar we hadden dus geluk en aan dat meertje hadden we een prachtig uitzicht over de Fitz Roy pieken en het meertje was helderblauw. Zo, zo mooi. Het water was zo blauw dat het leek alsof het nep was. We hebben er wat van gedronken en dit was zulk fris water dat we onze flessen daar hebben hervuld en terug naar beneden gegaan. terug op de kampeerplaats wat pasta met bonen gegeten dat we op ons klein vuurtje hadden gemaakt. Daarna weer wat vino gedronken met de israeliers, maar het werd al heel snel koud en de israeliers, die we daar weer tegen kwamen op de campsite, waren nog niet de berg opgegaan en wilden dus heel vroeg opstaan om de zonsopgang te zien. Dus hebben wij nog wat in de tent gechilled en zijn toen ook gaan slapen. Dit was waarschijnlijk een van de koudste nachten ooit voor mij. Het waaide megahard buiten, hagelde en het was superkoud. Dus veel had ik niet geslapen en zelfs met twee truien, twee paar sokken, mijn joggingbroek en daar nog een trui omheen, een muts en mijn rugzak had ik het nog steeds koud. Ik bleek gelukkig niet de enige te zijn want iedereen op de kampeerplaats had het erover hoe koud het was en dat niemand echt kon slapen. Maar het was allemaal de moeite waard om de volgende ochtend naar de Cerro Torre te gaan. Het was gister ietsje meer bewolkt en we hadden al het hoogtepunt van deze trek gezien dus veel verwachtten we er niet van. Het was dan ook niet zo superindrukwekkend maar nog steeds heel mooi. Een groot meer met een gigantische glacier, wat inderdaad weer heel mooi was. Toen weer terug naar El Chalten gelopen en een heerlijke warme douche genomen in de hostal en onszelf getrakteerd op een hamburger in een restaurant. We waren allemaal te vermoeid om eten te maken en de prijs viel wel mee dus hebben onszelf daar opgestort. Daarna terug in de hostal in gesprek geraakt met wat Argentijnen en uiteindelijk naar een soort van dansbar gegaan. daar iedereen aan het salsa-dansen wat echt superleuk was, maar iedereen was nogal moe omdat we niet veel hadden geslapen tijdens die koude nacht en omdat de trek ook wel redelijk zwaar was. Dus rond 4h was iedereen weer terug en deze ochtend rond 10h opgestaan. De Amerikaanse meisjes gingen mij ontbijt maken( ze maakten meestal altijd al het eten maar het ging waarschijnlijk een van de maaltijden samen zijn dus ze wilden wat speciaals voor me maken), dus ze hebben mij ‘egg in the hole' met hashbrownies gemaakt, wat een broodje met een ei ermidden in is en wat aardappelen. Klinkt niet zo speciaal maar de manier waarop ze het maakten was heel speciaal en het was overheerlijk dus dat was weer echt leuk. Ik wil nu weer terug naar het noorden gaan, naar Puerto Madryn, maar vanaf El Chalten kan ik geen bussen daarnaartoe nemen dus ik zit nu op de bus met de amerikaanse meisjes naar El Calafate waarvan ik wel een bus naar Puerto Madryn kan nemen. Hier moet ik dan afscheid nemen van Lauren en Elisa, de 2 amerikaanse meisjes, want zij gaan verder naar het zuiden, naar Puerto Natales. Dit vind ik best wel jammer want het was echt superleuk met hun, echt gewoon fantastisch. Altijd veel lol en zij zijn tot nu toe de leukste mensen die ik heb ontmoet om mee samen te reizen. Ik ga zeker nog met hun afspreken ergens anders in Argentinie of Bolivia, dus dat gaat dan zeker weer leuk worden. De bus naar El Calafate is ongeveer 2 uur denk ik dus ik ga nu beginnen aan mijn nieuw boek, Shantaram, die ik van Elisa heb gekregen en blijkbaar supergoed is.

btw als jullie een Engelse versie willen lezen over Luis, onze Duitse kompanion, van de Amerikaanse meisjes, lees deze blog dan:

http://theartofadventures.tumblr.com/

Het verhaal heet 'Luis, the kindness of strangers and a boy named Shoe'
een mooi verhaal over hun standpunt van die man en onze week samen

Santiago, Mendoza&CouchSurfing, Bariloche en El Bolson

Donderdag 26 januari

Gisteravond gewoon een beetje rondgelopen en naar een meeting van CouchSurfing gegaan. Daar met een paar mensen gesproken die het al hebben gedaan en ben van plan om in Mendoza iemand te gaan zoeken en dan bij hem te ‘couchsurfen'. Dit betekent gewoon bij iemand op de bank slapen die zijn huis voor jouw ter beschikking stelt. Ik heb mezelf lid van de site/community gemaakt dus ik hoop dat ik iemand in Mendoza kan vinden. Moet geen probleem zijn denk ik want er zijn echt leden overal ter wereld. Die meeting was niet zo speciaal dus zijn daar maar even gebleven en dan een beetje rondgelopen. Niet echt veel te doen en hadden geen zin om ergens te gaan zitten en drinken dus zijn weer terug naar de hostal gegaan. rond 0h00 weer terug en daar tot ongeveer 1h in mijn bed op het internet gezeten. Deze ochtend om 10h30 ontbeten en Melanie en Aidan hadden in de tussentijd wat shopping gedaan en ben dan met Melanie naar de busterminal gegaan om voor wat bussen te kijken terwijl Aidan naar de Australische ambassade ging omdat het vandaag ‘Australia Day' is, nationale feestdag van Australie, neem ik aan. Ik heb nog geen bus naar Mendoza geboekt, omdat ik voordat ik naar Argentinie ga misschien verder naar het zuiden van Chili wil, maar ga dat morgen even uitzoeken. Melanie heeft voor haar en Aidan een busticket naar Buenos Aires gekocht, omdat zij niet al te veel tijd meer hebben om te reizen dus zij doen mijn tour ongeveer. Maar waar ik veel meer tijd voor heb doen zij in 3weken. Dus vanavond is mijn laatste avond met hun en ga dan weer alleen op pad. Dit vind ik helemaal niet erg want zij gaan echt met een noodgang door alle steden heen en ik heb de tijd dus doe het liever wat rustiger aan. Om 15h hebben we weer een free tour genomen met een gids door Santiago. In deze tour waren iets meer mensen dus het was wat minder persoonlijk en het was ietsje langer en de gids was ietsje minder. Dus het was wel leuk, maar niet zo goed als die in Valparaiso. Hij heeft ons door de hele stad laten zien dus als morgenochtend Aidan en Melanie op hun 22uur(!) durende bus naar Buenos Aires vertrekken ga ik wat plekken bezoeken die hij ons heeft aangeraden. In de hostal aangekomen heerlijk gekookt, noodles met kip, champignons, wortels, ui en soya saus. Dus een geslaagd maal en hadden wat over dus dat weer in een plastic zak gedaan en dat betekent dat ik weer lunch voor morgen heb :D nu is het 22h15 en gaan even de stad in voor wat biertjes.

Vrijdag 27 januari

Gisteravond dus met Aidan, Melanie en een Engelse van de hostal in Arica wat biertjes gedronken in de stad. Dit was heel gezellig en waren pas rond 1h30 thuis. Deze ochtend om 9h opgestaan om van Aidan en Melanie afscheid te nemen. Dit was best wel raar, want Aidan zie ik misschien nooit meer terug omdat hij in Australie woont, maar Melanie zie ik zeker nog wel terug. Aidan waarschijnlijk ook wel als ik ooit een keer naar Australie ga. Daarna gechilled op het internet en dan naar de busterminal gegaan. Daar een ticket voor een minibus om 21h30 naar Mendoza gekocht. Daarna naar de hostal gegaan en daar de noodles van gisteravond uit een plastic zak gegeten met een overheerlijke appel. Daarna naar de dierentuin van Santiago gegaan. ik wist niet echt wat te doen en de Engelse van gister zei dat het best wel leuk was dus heb dat maar gedaan. Daar apen, lama's, beren, tijgers en nog veel meer dieren gezien. Was best wel leuk en ben daarna naar een berg gegaan om een mooi uitzicht over de stad te hebben. Dit was inderdaad best wel mooi. Toen naar de supermarkt gegaan om wat eten voor vanavond en de busrit te kopen. Toen nog een beetje door de stad gedwaald en ron 18h was ik weer terug in de hostal. Even weer op het internet en toen mijn overheerlijke tortellini's met pesto gemaakt. Veel te veel weer dus heb het weer opgeslagen in een plastic zak en dat wordt dan waarschijnlijk mijn ontbijt/lunch. Nu is het bijna 20h30 dus ga naar het metrostation om de metro naar de busterminal te nemen. Ik neem een minibus wat goedkoper is dus veel slapen zal het niet worden maar ik verbaas me er zelf over over hoe makkelijk ik overal in slaap kan vallen, dus dat komt wel goed. Het is maar 7uur lang dus ik kom waarschijnlijk om 4h30 's ochtends aan. Ik ga morgen mijn eerste ervaring als couchsurfer meemaken want ik heb een 22-jarige jongen gevonden waarbij ik om de bank kan slapen neem ik aan. Hij klinkt echt heel erg cool dus heb daar zin in. Nu ga ik anders mis ik de bus.

Zondag 29 januari

De bus heb ik vrijdagavond dus rond 22h genomen en rond 5h aangekomen in Mendoza, Argentinie. Ik heb de busrit vooral gespendeerd met mijn boek lezen en slapen. In de busterminal aangekomen heb ik daar eerst gewoon twee uur niks zitten doen, wachtend totdat er winkels zouden openen waarin ik mijn tijd kon verdoen om om 11h aan te kloppen bij mijn host om te couchsurfen. Hij zei dat ik het liefst pas rond 11h ten vroegst moet aankloppen omdat hij anders ligt te slapen. Dus rond 7h een taxi naar de main square genomen om daar een coffee bar of dergelijks te zoeken dat wi-fi heeft en mijn tijd in te verdoen. Die vond ik en heb daar tot ongeveer 11h in gezeten. Hun internet misbruikt, een koffietje gedronken en mezelf getrakteerd op een chocoladecake. Aangekomen bij mijn host bleek dat hij nog bij zijn ouders woont, maar dan wel in een supermooi huis met indoorzwembad. Hij woont op het dak en heeft daar zijn eigen kamer. Een prachtig huis! Een beetje met hem gesproken en hij klinkt echt supercool en is echt heel erg aardig. Ik wou ff een middagdutje doen omdat ik niet al te veel had geslapen. Dus tot ongeveer 14h geslapen, mijn zelfgemaakte tortellini's van gisteravond gegeten en toen heeft hij me in zijn auto de stad laten zien. Ik wou wel lopen maar aangezien het hier 35-40 graden is, is dat echt niet te doen. Dus hij heeft me de stad in zijn auto laten zien. Een berg opgereden waar ik een mooi uitzicht had over de stad en me het park enzo laten zien. Superleuk en echt een heel aardige gast. Toen weer naar zijn huis gegaan waar hij wat dingen moest regelen voor het feest van gisteravond. Ik heb even op het internet gechilled en dan naar de stad gegaan om voor tours te kijken in de wijnvelden hier. Heb veel tours gevonden dus dat komt wel goed. Daarna heb ik wat rondgekeken voor schoenen want ze hebben hier echt veel coole winkels. Veel coole schoenen, maar zoals altijd is en blijft mijn maat een probleem dus nog niks gekocht. Wel een hemd gekocht omdat het hier zo warm is dus dat vond ik wel een goede investering. Rond 21h was ik weer thuis en Max, degene waarbij ik couchsurf, heeft een huis iets buiten de stad. Zijn ouders hebben een huis iets buiten de stad. Daar gaf hij een groot feest en heeft mij uitgenodigd. Dit was echt supermooi, een klein huisje met supergrote tuin en zwembad. Dus perfect voor een feest. Het feest was dan ook best wel leuk, maar ik was heel moe en rond 0h30 viel ik bijna neer dus ben in het huisje naar bed gegaan. deze ochtend rond 11h opgestaan en de ouders en familie van Max hebben elke zondag een grote barbecue met de hele familie en ik was meer dan welkom om mee te eten. Dit was dan ook een superlekkere Argentijnse barbecue. Echt heel erg aardige mensen en het is nu 19h30 en zijn al een paar uurtjes weer terug thuis maar ga vanavond misschien naar de voetbalwedstrijd River Plate tegen de Boca Juniors. Dit is de Superclassico, vergelijkbaar met onze Ajax-Feyenoord wedstrijden. De broer van Max is een grote fan van River Plate en denkt wel dat hij me binnen kan smokkelen. Dus hopelijk lukt dat.

Dinsdag 31 januari

Ben zondagavond uiteindelijk niet naar de wedstrijd kunnen gaan omdat zelfs de broer geen ticket kon krijgen omdat het zo'n grote wedstrijd is en het onmogelijk was om nog een ticket te krijgen. Best wel jammer maar ja gewoon bij Max thuis gebleven en met zijn familie gegeten. Ik zit hier weer bij superrijke mensen want ze hebben een indoorzwembad, hun eigen kok en ja dat vakantiehuisje buiten de stad. Dus superlekker avond gegeten dat door hun kok gemaakt werd. Daarna gewoon een beetje tv gekeken en gaan slapen. Gisterochtend rond 9h opgestaan, wat ontbeten en om 12h hadden we een afspraak bij Bodega Norton. Dat is een wijnerij die tegenwoordig van Meneer Swarovski is (hij van de Swarovski-stenen, ja), daar ongeveer om 12h aangekomen en een best wel leuke tour gedaan. Ik ben niet echt een grote wijnkenner of liefhebber dus het kon me niet zoveel schelen wat ze allemaal zei en wou gewoon liever de wijn proeven. De tour was ongeveer anderhalf uur en zijn daarna naar de Subway gegaan om wat te lunchen. Superlekker! Daarna naar een andere wijnerij gegaan, van Familia Zuccardi. Weer een supergrote wijnerij en een tour in het Spaans genomen van een Fransman. Deze jongen had echt een passie voor wijn en dat kon je ook zien in zijn tour en dat maakte het zoveel interessanter. Op het einde weer 3 wijnen geproefd en hij heeft ons geleerd hoe je een wijn moet proeven en een goede van een slechte kunt onderscheiden. Dit was dus best wel leuk en interessanter dan de andere tour. Toen zijn we weer terug naar huis gegaan en daar gewoon gechilled en toen rond 21h weer overheerlijk gegeten bij hem thuis met zijn familie. De mensen zijn echt heel erg aardig en vinden het geen enkel probleem dat ik altijd mee eet. De twee Engelsen die ik in Arica heb ontmoet zijn nu ook in Mendoza dus daar zijn we gisteravond dan wat biertjes mee gaan drinken. Max heeft ons naar coole bars gereden en zijn uiteindelijk naar het park gegaan waar iedereen van Mendoza was. Het is hier zo warm in de stad (zelfs 's nachts) dat iedereen naar het park gaat dat aan de rand van de stad ligt om te eten en drinken. 's Nachts komt de jeugd dan uit die met hun auto's en motors beginnen te showen, dus dat was heel erg leuk om te zien. We zijn tot ongeveer 4h30 gebleven en het is nu 12h en weet niet echt wat ik ga doen vandaag. Misschien uitstippelen wat mijn volgende bestemming is.

Donderdag 2 februari

Gister ben ik uiteindelijk naar de busterminal gegaan om een ticket naar Bariloche te kopen. Bariloche ligt in de lake district en dat blijkt een mooie stad aan het meer te zijn. Ik denk niet dat ik er lang ga blijven want ik wil het liefst gelijk door naar Patagonia. Dus ik heb een ticket gekocht die echt megaduur was, 415 pesos(73euro!), maar er was niet echt een andere optie en andere bussen waren niet goedkoper dus moest hem wel nemen. Bussen zijn duurder in Argentinie blijkbaar. Nadat ik naar de busterminal was gegaan iets te eten gekocht van een bakkerij en ergens in een park gaan zitten en mijn boek uitgelezen. Daar zag ik een meisje waar we nieuwjaar mee hebben gevierd in La Paz, dus heb even met haar gesproken en toch wel raar dat we elkaar hier weer zien. Ze is niet echt zo superinteressant dus ben weer terug naar huis gegaan. Daar de namiddag gewoon gechilled en op het internet gezeten. Max moest wat doen voor zijn universiteit dus hij was niet thuis. Tijdens het avondeten kwam hij weer thuis en heb weer overheerlijk met de familie gegeten. Rond 23h hebben we dan weer met de Engelsen afgesproken en wat biertjes gekocht en weer in het park gechilled. Rond 2h begonnen we terug te rijden en Max heeft in zijn auto politiesirenes en een speaker, dus, net zoals de avond ervoor, hebben we mensen de angst van hun leven bezorgd door telkens naast een rood stoplicht te staan en als er iemand door rood reed de sirenes aan te doen. Zo grappig want mensen stopten echt en dan reden wij gewoon door. Dus daar hebben we mensen mee zitten klooien. Gisterochtend weer rond 12h wakker geworden en Max wou me meenemen naar Natural Reserva Villavicencio. Dit is waar ze een bepaald water maken en het blijkt heel mooi te zijn. Daar dus in de namiddag naartoe gegaan en dat was inderdaad supermooi! In de bergen geWoon gEchillED en daar wat gegeten. Toen weer terug naar huis gegaan en ik ben onderweg nog een berg opgerend omdat ik het uitzicht wou zien vanop een berg. Daar mooie foto's gemaakt en daarna weer terug naar huis gereden. Dit was een beetje stresserend want we hadden bijna geen benzine meer, maar uiteindelijk makkelijk gehaald. Ik wou naar een bookstore omdat ik mijn boek uit heb en ik wil ‘The Alchemist' van Paulo Coelho lezen wat blijkbaar een supergoed boek is maar ik kan hem hier nergens vinden in het Engels. Max had hem in het Spaans maar ik wil hem het liefst eerst in het Engels lezen en daarna in het Spaans misschien. Dus niks gevonden in alle bookstores dus maar naar huis gereden en onderweg nog een ijsje gegeten. Mijn bus ging om 21h30 en we waren rond 20h30 weer terug. Daarn mijn spullen gepakt en heeft Max nog wat films op mijn netbook gezet want de busrit is 20uur. Rond 21h15 was ik op de busterminal, dag gezegd van Max en achteraf had ik misschien nog wel langer willen blijven want het was echt supercool met hem en vond het echt fantastisch met hem in Mendoza. Nu is het bijna 12h en normaalgezien kom ik rond 17h30 aan Bariloche. Dus nog 5 en een half uur te gaan, maar ik heb van Max wel nog een boek gekregen. ‘The Godfather', alle zeven boeken in één dus daar ben ik wel een tijdje zoet mee. Er gaat nu juist een film beginnen in de bus dus die ga ik maar kijken om de tijd te verdrijven.
Ben dus uiteindelijk rond 18h aangekomen en ik zag daar een andere backpacker en vroeg hem of hij samen een taxi wou nemen om het goedkoper te maken. Dit vond hij perfect dus ben samen met Paul van Alaska naar een hostal gegaan. Het is hier veel duurder, gewoon Europese prijzen, maar het is hier werkelijk oogverblindend mooi. Toen we aankwamen een prachtig zicht over het meer gezien dat half bevroren was. We hebben dus even gechilled in de hostal, douche genomen enzo en toen naar een restaurant gegaan om wat te eten. Samen een pizza gedeely, biertje gedronken en een beetje door de stad gelopen. We waren redelijk moe omdat we niet veel in de bus hebben kunnen slapen dus zijn rond 22h30 terug naar de hostal gegaan. Het is nu 23h45 en ga slapen want morgen willen we een of andere tour doen door deze prachtige valleien en bergen.

Vrijdag 3 februari

Deze ochtend rond 9h opgestaan, gedouched ontbeten en samen met Paul, van Alaska, door de stad gelopen op zoek naar een tour dat we vandaag konden doen. Omdat we niet van te voren hadden geboekt was er niet veel keus en zijn uiteindelijk voor een kayaktour gegaan om 13h. Dus die betaald, terug naar de hostal gegaan wat middaggegeten en om 13h werden we van de hostal opgehaald voor de kayaktour. Dit was niet op het grote meer voor Bariloche maar er eentje 10minuutjes rijden vandaan. Dit was ook een supermooi, helderblauw meer. Daar moesten Paul en ik in één kayak en hadden we een eigen gids in een andere kayak. Ongeveer een uur gekayakt in het meer en het water was warmer dan ik had gedacht, nog steeds koud maar niet vriezend koud. Toen kwamen we aan op een klein kiezelstrandje daar een croissant gegeten en maté gedronken. Ik had mezelf gezegd dat ik een duik in het meer ging nemen dus dat heb ik dan ook maar gedaan. Het was inderdaad heel erg koud, maar ook niet te koud. Maar ben er wel weer snel uitgegaan en als je er eenmaal weer uit was, was het weer lekker warm. Toen weer terug gekayakt en de bus terug naar Bariloche genomen. Onderweg zijn we uitgestapt bij een skilift omdat die ons boven op een berg kon brengen waar een ronddraaiend restaurant is en een mooi uitzicht blijkbaar. Maar toen we bij de skilift aankwamen bleek die dicht te zijn omdat er te veel wind was. Best wel jammer. We waren ongeveer 5km buiten de stad en om een taxi terug te nemen vonden we te duur dus zijn dan maar gaan lopen en onderweg liften. We waren nog geen 2meter aan het lopen of er stopte al een auto. Een hele aardige vrouw heeft ons dan naar de stad terug meegenomen en daar dan even gechilled en we hadden deze middag al een ticket voor de bus naar El Bolson gekocht. Dit is een hippie-stadje en blijkt heel artistiek en minder touristisch te zijn. Om 18h zijn we dan van de hostal vertrokken om om 19h de bus te nemen. Snel iets gegeten op de busterminal en het is nu 19h30 en we komen rond 21h aan in El Bolson, dus maar een hele korte busrit vergeleken met al mijn andere.

Zaterdag 4 februari

Ik ben nu precies 3 maanden aan het reizen.

Gisteravond kwamen we dus rond 21h aan en zijn op zoek gegaan naar hostals. We hadden niet zoveel geluk konden niet echt coole hostals vinden die plaats hadden. Uiteindelijk bij wel een ok hostal een plek gevonden en daar hadden Paul en ik een 5-beds kamer voor ons eigen. Onze spullen daar gedumpt en we hadden zin om te stad een beetje te bekijken en wat te gaan eten. De stad was echter niet zo levendig en cool zoals het werd beschreven in de Lonely Planet dus na ergens wat gegeten te hebben en ergens een biertje te hebben gedronken zijn we terug naar de hostal gegaan omdat er niet echt veel te doen was. Deze octhend zijn we vertrokken naar de artesenale markt omdat dat heel mooi blijkt te zijn. Omdat het een hippie-stadje is zaten allemaal mensen met dreadlocks hun zelfgemaakte spullen te verkopen en terwijl je rondliep kreeg je af en toe een walm van wietgeur in je neus. De markt hebben we ongeveer 3keer op en neer gelopen en heb een armbandje met de Argentijnse kleuren gekocht, een biertje gedronken en een heerlijke wafel met dulce de leche gegeten. De stad valt echter heel erg tegen dus hebben we besloten om vandaag alweer te vertrekken. Dus we zijn naar een buskantoor gegaan. eerst ongeveer een uur de verkeerde richting uitgelopen maar uiteindelijk hebben we hem gevonden. Daar een bus naar Esquel geboekt. Dit is een klein stadje dat de weg is naar het nationale park van Los Alerces, waar 4000-jaar oude bomen staan die vergelijkbaar zijn met de sequoia bomen van Californie. Dat moet een supermooi nationaal park zijn dus heb daar zin in. We waren rond 15h weer terug in de hostal en om 17h15 ging de bus. Dus daar gewoon gechilled, met twee Amerikaanse meisjes gesproken en rond 17h vertrokken naar de busstop. Het is nu 17h45 en komen rond 19h45 aan. Daar een hostal zoeken wat gaan eten en dan zien wat de avond brengt, om morgen een tour door het nationale park te boeken.

P.S. : voor Esther die op mijn vorige verhaal heeft geantwoord ik kan niet op je commentaar reageren dus kun je je emailadres achterlaten of mij een email sturen naar sjoerd_smidt@hotmail.com, zodat ik je je vragen wat persoonlijker kan beantwoorden:) maar ik ze je nu alvast dan Machu Picchu zeker weten de moeite waard is.

Arequipa, Tacna, Arica, mijn 19e, Valparaiso en Santiago

Woensdag 18 januari

Gisteravond dus gewoon gechilled in mijn kamer en op het internet gezeten. Deze ochtend om 7h de bus naar Tacna genomen en daar rond 13h aangekomen. Ik zat op de bus met hetzelfde Amerikaanse meisje waarmee ik de Canon del Colca trip heb gedaan dus heb samen met haar een taxi naar een hostal genomen. Daar samen een kamer genomen en toen wat middaggegeten. Het Amerikaanse meisje is niet heel erg praatgierig maar beter dan geen kompanie dus het is wel ok met haar. Omdat het vandaag mijn laatste dag in Peru is en ik nog geen ‘cuy'(cavia) heb geprobeerd, wat hier een delicatesse is, moest ik het deze middag wel proberen. Dus we zijn op stap gegaan en heb ergens heerlijke cavia gegeten. Ik voelde me wel een beetje raar het te eten, maar vlees blijft vlees, en het was best wel lekker. Ik kon het toch niet over mijn hart krijgen om ook het hoofd, dat nog de ogen en al had, op te eten dus heb dat laten liggen. Blijkbaar is de brein heel erg lekker, maar ik voelde me er niet echt goed bij om dat op te eten dus dat heb ik laten passeren. In Tacna is er niet echt veel te doen, dus na de Plaza de Armas, de main square, te hebben bezocht, waar er een kathedraal en fontein gebouwd door meneer Eiffel(ja, hij van de Eiffel toren) staat zijn we naar het treinstation gegaan om tickets naar Arica, Chili te kopen. Dit was echter niet mogelijk en kunnen we morgen pas doen. Om 4h 's ochtends moeten we er zijn om tickets te kopen en dan ietsje later de trein nemen. Daarna even gechilled op de Plaza de Armas en terug naar de kamer gegaan. Voor het avondmaal had ik zin in pizza dus hebben we ergens pizza gegeten en daarna even naar een bookstore gegaan die gelukkig nog open was en daar hadden ze mijn Lonely Planet; South America on a Shoestring !!!!!! YES!!! Het was wel de editie van 2007 en de meest recente editie hadden ze alleen in het Spaans en was 50S. duurder dus ben maar voor de Engelse van 2007 gegaan. Ik heb mijn bijbel terug! :D daarna wat Oreo's en water voor de treinreis gekocht en dan weer terug naar de kamer gegaan. Het is nu 22h30 en we gaan nu slapen want het is morgen vroeg opstaan.

Donderdag 19 januari

Deze ochtend dus om 3h30 opgestaan, een koude douche genomen en rond 4h30 de trein richting Arica genomen. Op de trein in slaap gevallen en rond 6h kwamen we aan. Geen ontbijt enkel wat Oreo's, maar dat was meer dan voldoende. Rond 7h Peruviaanse tijd en 9h Chileense tijd waren we in de hostal. Het is hier 2uur tijdverschil door de zomertijd, normaalgezien is het maar 1uur. Redelijk raar want we hebben niet oost- of westwaarts gereisd enkel naar het zuiden en toch 2uur tijdverschil. In de ochtend gewoon op het internet gezeten en gewacht tot de kamers vrij waren. Eenmaal dat dat zo was ben ik naar de supermarkt gegaan en daar geld afgehaald en wat voor lunch en avondeten gekocht. Ik heb perongeluk heel veel geld afgehaald, 200.000 Chileense Pesos, wat ongeveer 315euro is. Ik was nog niet echt bekend met de currency hier dus heb een beetje veel te veel afgehaald, maar dit moet dan maar genoeg zijn voor mijn hele tijd in Chili. Wat gelunched terug in de hostal en daarna naar het strand gelopen. Ze zeiden dat het heel koud was dus was niet van plan om in de zee te gaan. Toen ik daar aankwam kon ik het echter niet weerstaan om in de zee te gaan dus ben even gaan zwemmen en het viel flink mee. Zelfs lekker verfrissend. Daarna naar het centrum gelopen en daar allemaal coole surf & skate shops gevonden en gewoon een beetje rondgekeken. Heb nog een beetje voor schoenen gekeken maar ik denk wel dat ik het red met mijn Vans totdat ik terugkom. Ergens op een terras een biertje gedronken en wat in de Lonely Planet gelezen en daarna naar een bergje gelopen waar je een mooi uitzicht over Arica hebt. Daar even gechilled en dan weer terug naar de hostal gegaan. Daar wat pasta met lasagne-saus gemaakt en voor de rest niet veel gedaan. Even geping-pongd met de eigenaar en in de avond met twee Engelsen een beetje tv gekeken en over voetbal gepraat. Nu is het 0h30(Chileense tijd, dus 2h30 Peruviaanse tijd) en gaan zij uit naar een bar maar ik ben redelijk moe van deze vermoeiende dag dus ga slapen en ga morgen goed uit om feestend mijn 19e verjaardag in te gaan! Morgenavond komen Aidan en Melanie ook aan, dus dat wordt superleuk :D

ZATERDAG 21 JANUARI!!

Vandaag heb ik een gigantische kater. Gister te veel gedronken en ben mijn verjaardag inderdaad feestend ingegaan. Gister heb ik niet veel gedaan, even naar het strand gegaan, supermarkt en voor de rest gewoon gechilled. 's Avonds kwam er een Amerikaan en twee Finnen die echt heel leuk waren dus heb met hun 's avonds gedronken. Heb wat biertjes gekocht en pisco, de drank van Chili. Het was echt een supercoole avond en rond 1h30 kwamen Melanie en Aidan aan maar dat kan ik me niet meer herinneren. Deze ochtend dan ook met een gigantische kater en hoofdpijn opgestaan. Maar ben met Aidan en Melanie naar het strand gegaan en heb op mijn verjaardag mezelf getrakteerd op een heerlijk maal bij deMcDo. Nu is het bijna 19h, gaan straks wat eten maken en vanavond hou ik het rustig denk ik.

Zondag 22 januari

Vandaag niet veel gedaan. Tot ongeveer 11h30 geslapen, wat ontbeten. We zijn rond 15h naar het strand gegaan en daar gewoon de hele dag gechilled. Daarna even naar de supermarkt gegaan, eten gekocht en toen we terug in de hostal waren eten gemaakt en gegeten. In de avond een beetje geschaakt en spelletjes gespeeld en op het internet gezeten. Nu is het 21h en om 22h30 nemen we de bus naar Antofogasta. 12uur in de bus maar we zullen wel kunnen slapen.

Maandag 23 januari

Vandaag zowat niks gedaan. Rond 9h zijn we aangekomen in Antofogasta en we hadden in de Lonely Planet gelezen dat er daar niet veel te doen was dus wilden we een bus gelijk naar Valparaiso nemen, die was er echter tot morgenochtend niet en we wilden deze dag niet verspillen in deze stad dus hebben we maar een bus om 13h20 naar Santiago genomen. In de tussentijd zijn we naar de vismarkt gegaan waar we zeeleeuwen hebben gezien, maar voor de rest was het niet zo speciaal. Dus de bus naar Santiago is 20uur en het is nu 21h45 en heb de dag gespendeerd met films kijken, boeken lezen en muziek luisteren in de bus. Vandaag heb ik waarschijnlijk niet erg gezond gegeten. Als ontbijt had ik een paar koekjes, een maismix( die de hostmoeder van melanie voor ons heeft gemaakt) en nog wat noodles met groenten van gisteravond. Deze middag enkel die maismix gehad en een uurtje geleden daar ook nog een beetje van gegeten. Daarnet bij een stop wat chips en een chocoladebar gekocht en net opgegeten en nu wacht ik op de snack die we in de bus krijgen. Nu is de Hangover 2 op tv dus die ga ik kijken en dan wat slapen en rond 9h moeten we aankomen in Santiago en willen danliftend naar Valparaiso voor de dag.

Woensdag 25 januari

We waren rond 8h aangekomen in Santiago en er was een bus direct naar Valparaiso om 8h20 dus die hebben we dan weer genomen. Dus na 11uur van Arica naar Antofogasta en dan 18uur van Antofogasta naar Santiago en dan ongeveer nog 2uur naar Valparaiso zat onze lange reis er eindelijk op. Rond 10h kwamen we aan in Valparaiso en gelijk een hostal gezocht, taxi genomen en ook gelijk gevonden. Onderweg daarnaartoe zagen we al dat dit een supermooie stad is. Graffiti overal en supermooie, kleine idyllische straatjes met prachtig gekleurde huizen. Als ontbijt hadden we nog wat soep, dus dat gegeten, even gechilled in de hostal en dan vertrokken om de stad te verkennen. Onderweg ergens gegeten en gewoon door de stad gelopen. Dit was superleuk want het is echt een hele mooie stad. Aan de zee, met een grote haven. We zijn naar een supermarkt gegaan en daar eten voor die avond gekocht. We wilden pizza maken. Dus een pizzabodem gekocht en allemaal soorten toppings. Terug in de hostal de overheerlijke pizza gemaakt en gegeten. Wat overgehouden voor de volgende dag en die avond gechilled in de hostal met wat Engelsen. We hadden in de hostal een flyer gezien van een tour die volledig gratis en waar je op het einde gewoon een fooi moet geven voor de tour. Dus daar waren we deze ochtend om 10h en die tour was echt fantastisch! Hij heeft ons alle coole buurten, graffiti's en huizen laten zien. Echt een supercoole tour, hem dan ook een grote tip gegeven. Daarna wilden we liftend naar Santiago terug gaan. Onderweg wat karton uit een of andere winkel gestolen en terug in de hostal een bord gemaakt met ‘Santiago' erop en eentje die zei ‘1Australia, 1Francia, 1Holanda, Por Favor'. Met vol goede moed namen we de bus dan naar de rand van de stad en daar afgestapt om op een strategische plek met onze borden te staan. Na ongeveer 20minuutjes stopte een taxi chauffeur die ons gratis naar Santiago wou nemen. Hij had deze ochtend een vrouw moeten afzetten in Valparaiso en moest toch terug dus wou ons wel gratis meenemen. Missie voltooid!! Hij heeft ons dus helemaal naar Santiago gereden, die ik merendeels slapend heb doorgebracht. In Santiago aangekomen een metro naar een hostal genomen en daar voor 2 nachten geboekt. Even gechilled, wat spaghetti gegeten en het is nu 20h30 dus we gaan even de stad bekijken.

Arequipa; Canon del Colca

Zondag 15 januari

Het was maar goed dat ik van te voren had geboekt want er waren twee nederlandse meisjes en die hadden geen plaats meer, dus dat was goed gedaan. Ik moest tot ongeveer 11h wachten tot mijn kamer vrij was maar dat was geen probleem want ze hebben hier wi-fi dus heb de hele tijd een beetje op het internet gezeten. In mijn kamer gewoon een beetje gechilled en dan een beetje door de stad gelopen en wat dingen in de supermarkt gekocht. Dus wat spaghetti met worstjes en saus gemaakt. Daarna de hele namiddag ongeveer op het internet gezeten en toen een Canadees gesproken en wat biertjes met hem gedronken. Zijn vrienden lagen ziek in bed en moestten naar het ziekenhuis omdat ze een een voedselvergiftiging hadden opgelopen. Maar dus met hem en nog een Argentijn een beetje gechilled en dan 's avonds wat gegeten en met hem geping-pongd(keihard verslagen). Toen nog wat Australishe meisjes ontmoet en met hun uitgegaan. Ik had al een tour voor 3 dagen geboekt naar de Canon del Colca. Ik moest om vrijdagochtend 3h klaar zijn. Ik ben tot ongeveer 2h uitgegaan mijn spullen en gepakt en rond 3h was ik klaar om te vertrekken. Halfbezopen op de bus gegaan en gelijk in slaap gevallen. Rond 7h wakker geworden voor ontbijt en de mensen ontmoet waarmee ik ging hiken. Ik zat in een groep met een Nederlandse en een Amerikaanse. Persoonlijk vond ik ze niet de meest interessante mensen en omdat ik nogal een beetje een kater had niet echt veel met hun gesproken. Onze gids was wel heel erg aardig en na het ontbijt nog een uurtje gereden en naar Cruz del Condor. Daar hadden we geluk want we zagen een groep van wel 5 a 10 condors rondvliegen, grote arends die wel tot 3meter vleugelbreedte konden worden. Heel indrukwekkend dus. Toen nog een stukje doorgereden en vanaf daar een afdalig gedaan van 2uur. Dit was redelijk vermoeiend, vooral omdat ik nogal hungover was. Maar ik was de eerste van mijn groep beneden en het was gewoon heel erg mooi om rond te lopen want het uitzicht was supermooi. Na de afdaling nog een half uurtje verdergelopen en dan wat gelunched. Na de lunch was het nog een kwartiertje lopen naar de hostal. We waren rond 16h30 al bij de hostal en hadden voor de rest van de dag niks gepland dus gewoon gechilled. Vroeg gaan slapen en de volgende ochtend fris om 8h opgestaan. Heerlijk ontbijt met banana pancakes. Vanaf daar moesten we 2uur lopen naar de oasis. De oasis waren gewoon hostals met prachtige zwembaden. We waren daar rond 12h dus gewoon de hele dag aan het zwembad gezeten en mijn boek gelezen. In de namiddag kwamen de Canadezen en Australiers ook aan bij de oasis die de tour in 2dagen deden. Dus dat was heel erg leuk en met hun de rest van de dag gespendeerd. De volgende ochtend moesten we om 5h opstaan om 3uur omhoog te lopen. Ik heb het in 2uur gedaan en boven aangekomen op de rest gewacht en dan wat ontbeten. Na het ontbijt zijn we naar hot springs gegaan. natuurlijk hete waters. Superrelax en daar ongeveer een uur gespendeerd in het zwembad in waters van wel 40graden. Dat was superchill. Daarna ergens gelunched en dan door de bergen terug naar Arequipa gegaan. onderweg kwamen we allemaal velden tegen die vol met lama's en alpaca's zaten. Dus dat was weer supermooi! Toen weer verder gereden naar Arequipa en rond 18h weer aangekomen. Ik had al twee extra nachten geboekt dus zit nu weer in dit prachtig hostal waar ze een playstation, tafeltennistafel, airhockey en biljart hebben. Ben even met de Canadezen naar de supermarkt gegaan en wat eten gekocht en zonnebrand creme want ben aardig verbrand deze paar dagen. De canadezen en australiers zijn nu vertrokken naar Cuzco dus heb van hun gedag gezegd en zit nu in de hostal. Het is nu 21h en ga straks slapen want ik ben redelijk moe van deze vermoeiende, maar prachtige dag.

Maandag 16 januari

Deze ochtend rond 9h opgestaan en veel ontbeten en daarbij een beetje met een Braziliaan gesproken. Hij ging vandaag wat kerken en musea bekijken en aangezien ik toch niks te doen had vandaag besloot ik om mee te gaan. Hij klinkt misschien saai omdat hij kerken en musea wil bekijken maar het was echt een supercool jongen dus ik vond het zeker niet erg om met hem mee te gaan. De kerken die we hebben bezocht konden me niet zo interesseren maar het was wel een keer leuk om die te bezoeken. De musea waren ook niet superinterressant maar dat was ook een keer een leuke afwisseling om te doen. In de ochtend hebben we twee kerken en een museum bezocht en ergens een ijsje, queso helado, gegeten. Dit is een lokaal ijsje van hier en gewoon een melkijsje met kaneel, maar echt superlekker. Daarna nog wat rondgelopen en dan in de markt wat gelunched. Bij een lokaal ‘restaurantje' en voor de kip gegaan want ik wil niet een of andere voedselvergiftiging oplopen zoals die Canadezen. Voor maar 3.5S. dus supergoedkoop en heel erg lekker. Daarna wat door de markt gelopen en toen weer wat kerken en musea bezocht. Op het eind wilden we naar een mirador gaan waar je een mooi overzicht van de stad kon zien. Daar naartoe gelopen maar dat viel een beetje tegen dus daar even gezeten en dan weer terug naar de hostal gelopen. Rond 18h waren we weer terug en dan even op het internet gezeten en het is nu bijna 20h en ga straks wat eten. Ik ga wat spaghetti met kaassaus maken en daarna zie ik wel wat ik ga doen. Morgen ga ik kijken wanneer ik een bus naar Tacna kan nemen en een paar gidsen doorbladeren om te kijken wat ik allemaal kan doen.

Dinsdag 17 januari

Gisteravond heb ik met die Braziliaan de hele avond Call of Duty Modern Warfare 2 gespeeld op de Playstation 3 van de hostal en dat was dus heel erg leuk. Het was lang geleden dat ik nog op een PS3 heb gespeeld dus dat was echt vet voor de afwisseling en tot ongeveer 1h gespeeld. Vandaag heb ik niet veel gedaan. Deze ochtend rond 9h ontbeten en dan gewoon wat gechilled op het internet en daarna ben ik naar verschillende bookstores gegaan om de ‘Lonely Planet: South America on a Shoestring' te vinden maar ze hadden wel Lonely Planet's maar niet degene die ik zocht, ze hadden er een in het spaans maar het was iets te duur om het risico te nemen dat ik er niet veel van zou kunnen begrijpen. Misschien ga ik in plaats daarvan gewoon die van Chili en Argentinie kopen maar dat is ook redelijk duur dus ik zal wel zien. Zonder de Lonely Planet is het me tot nu toe redelijk goed afgegaan omdat je gewoon door mensen ontmoet wel uitvindt wat er allemaal te doen valt, maar het zou nog steeds best wel handig zijn als ik er eentje kon vinden. Daarna naar de busterminal gegaan om een ticket naar Tacna te kopen. Met Cruz del Sur, het beste bedrijf om te reizen in Peru en ook het meest veilige, kon ik alleen morgen om 7h gaan en met andere bedrijven kon ik vandaag al gaan maar dan zou ik 's avonds pas aankomen en ik kom liever 's ochtends of tijdens de dag aan omdat het dan makkelijker is om hostals te vinden. Dus ik had de keus of vandaag 's avonds aankomen of nog een nacht in Arequipa door te brengen. Ik heb besloten om nog een nacht in Arequipa door te brengen want het is hier gewoon heel erg leuk en spendeer het liever hier dan in Tacna want het blijkt dat er daar niet zoveel te doen is en ik heb de tijd dus waarom niet. Het hostal waar ik de laatste twee nachten heb doorgebracht was echter volgeboekt voor vanavond wat jammer is wat dat hostal is echt supercool! Maar zit nu in een andere aan de overkant van de straat en die is ook heel erg leuk. De rest van de dag gewoon een beetje gechilled in de hostal waar ik de laatste twee nachten heb gespendeerd en rond 18h naar de andere hostal gegaan. daar wat gegeten en het is nu 20h30 en blijf vanavond gewoon in de hostal denk ik, een filmpje kijken op mijn laptop want ook hier hebben ze free wi-fi. Heb geen zin om vanavond iets te doen en geld te spenderen dus hou het rustig. In Tacna blijf ik waarschijnlijk maar een nacht en ga dan naar Chili, naar Arica. Dat blijkt een coole stad aan het strand te zijn dus daar kan ik wel weer coole mensen ontmoeten en uitgaan. Daar zal ik op Aidan en Melanie, twee andere vrijwilligers, wachten dier rond de 21e of 22e aankomen. In Arica kan ik dan chillen en op hun wachten.